De dijk bij het Reevediep in Kamperveen is in de loop van de middag gaan schuiven. Dat is zeven dagen na het begin van de opbarstproef. Hoewel op voorhand niet was aan te geven wanneer het moment zich zou voordoen dat de verhoogde en verzwaarde dijk zou bezwijken, heeft het hele proces wel langer geduurd dan gedacht. Maar het is nog te vroeg voor conclusies, zegt projectleider Ulrich Förster van Deltares.
Met de opbarstproef willen het Waterschap Drents Overijsselse Delta, kennisinstituut Deltares en het Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) onderzoeken in hoeverre de stabiliteit van de dijk in een hoogwatersimulatie wordt beïnvloed als de ondergrond aan de teen van de kering wordt opgedreven.
Daartoe werd de grondwaterdruk in de 4 meter dikke kleiige ondergrond langzaam verhoogd. In het dijkdeel en het proefvak waren vele sensoren en meetinstrumenten geplaatst om het opbarstproces nauwkeurig te volgen.
Meetkeet
In de ‘meetkeet’ naast het proefvak werd het proces 24 uur per dag gemonitord. Op lap- en desktops werden de vrijkomende data geregistreerd en gevisualiseerd. Daarnaast werd er op de locatie gekeken en zo nodig aanpassingen gedaan.
En om niets te hoeven missen werkten de deskundigen de klok rond in ploegendiensten. Hoe langer de proef duurder, hoe zwaarder het werd voor de onderzoekers om invulling te geven aan de 24-uursmonitoring. Daarom waren ze opgelucht dat de dijk vanmiddag dan toch ging schuiven.
Niet waterdicht
Tijdens de test deden zich problemen voor met de blauwe containers op de dijk. Ze waren niet waterdicht en konden niet helemaal worden gevuld met water, zoals de bedoeling was. “Dus de belasting was niet helemaal goed”, vertelt Förster.
Al improviserend werd geprobeerd om de belasting door de containers enigszins op peil te houden. Er kwamen zandzakken aan te pas en er werd overwogen om containers te vervangen, maar zover kwam het niet, vertelt Förster. “Het was een beetje puzzelwerk.”
Begin deze middag kon aan de metingen worden afgelezen dat de dijk ging afschuiven, vertelt de projectleider. “We zagen versnellingen in de horizontale verplaatsingen.” Het duurde nog een tijd voordat het zover was.
De komende dagen gaan de onderzoekers in het proefvak aan de slag om de scheuren en glijvlaktes minutieus in kaart te brengen.
LEES OOK:
H2O Actueel: Tweede opbarstproef: wanneer de dijk gaat schuiven weet niemand
Bovendien nog een tweede prijs in Hoofddorp, de Winnaar van de Publieksprijs de Gerritshoeve / Kastan van Ontwerper Architectenbureau Gijs de Waal. (Winnaars Arie Keppler Prijs 2024 - Architectuur.nl) Ik heb vaak en veel moeten uitleggen waarom juist in deze ruimte vragende polder opnieuw een aanslag wordt gedaan op vruchtbare agrarische grond. *)
De aanleiding van mijn reactie is een fout in de oppervlakte maat van de Piekberging, 16 ha. moet 67 ha. zijn. Aansluitend heb ik nog een verzoek om met een link ook de informatie over de Piekberging zelf te ontsluiten: https://www.rijnland.net/actueel/nieuwsoverzicht/piekberging-haarlemmermeer-wint-arie-keppler-prijs-2024/
https://www.rijnland.net/wat-doet-rijnland/in-uw-buurt/piekberging-haarlemmermeer/
https://www.rijnland.net/wat-doet-rijnland/in-uw-buurt/piekberging-haarlemmermeer/veel-gestelde-vragen-piekberging-haarlemmermeer/ *)
Hoeveel kogels heeft men laten vallen (op verschillende plaatsen) om te concluderen dat de faalkans als gevolg van een impact (25 kg bal van 22 meter hoogte lijkt me inderdaad een aardige klap geven) op een voldoende laag niveau zit?