secundair logo knw 1

Waterschap Hollandse Delta is gestart met een onderzoek naar de biodiversiteit en vegetatie langs dijken en op wegbermen. Gedurende negen jaar zullen 800 kilometer dijken en 3.000 kilometer wegbermen worden onderzocht. ‘Het uiteindelijke doel is het creëren van verbindingszones tussen natuurgebieden.’

“We hadden eigenlijk geen idee hoe het gesteld was met de biodiversiteit in de wegbermen en langs de dijken”, vertelt Ronald Ykema, veldecoloog bij Hollandse Delta. Tegelijkertijd staat in het groenbeleidsplan van het waterschap de ambitie om de biodiversiteit op dijken en in wegbermen te vergroten.

Ronald YkemaRonald Ykema“Daarvoor is een soort nulmeting nodig”, vervolgt Ykema. “Dat is het startpunt. Die is inmiddels begonnen, met leuke eerste resultaten. Zo is de zeldzame moshommel aangetroffen, evenals bremzandbij, grashommel en zandhommel.”

De komende jaren gaat het waterschap bekijken welk effect het beheer heeft op de biodiversiteit en de vegetatie. “We hebben 760 locaties vastgesteld. Per jaar monitoren we een derde daarvan. In negen jaar hebben we dus drie volledige monitoringsrondes gedraaid.”

De lange duur van het onderzoek, dat wordt uitgevoerd door de Vlinderstichting en VanderHelm, is nodig om de effecten van verschillend beheer daadwerkelijk te kunnen zien. “Als je gefaseerd gaat maaien, heeft het tijd nodig voor je het effect kan zien."

Uiteindelijk wil het waterschap vaststellen welke bermen en dijken ecologisch kansrijk zijn. "Het zou het mooiste zijn als we zo uit kunnen zoeken hoe we ecologische verbindingszones tussen natuurgebieden kunnen krijgen, als linten door het landschap.”

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

@P.C. de RuiterOppervlakte is aangepast in 67 hectare.
Geachte Redactie, Dank voor uw bijdrage voor de uitreiking van de Keppler-prijzen. Afkomstig van een agrarisch akkerbouwbedrijf in het zuiden van de Haarlemmermeerpolder en betrokken vanaf het allereerste begin, de oplevering en dan nu een prijs als beloning. (Raadswerk Haarlemmermeer en fractie-ondersteuning Bestuur Rijnland)
Bovendien nog een tweede prijs in Hoofddorp, de Winnaar van de Publieksprijs de Gerritshoeve / Kastan van Ontwerper Architectenbureau Gijs de Waal. (Winnaars Arie Keppler Prijs 2024 - Architectuur.nl) Ik heb vaak en veel moeten uitleggen waarom juist in deze ruimte vragende polder opnieuw een aanslag wordt gedaan op vruchtbare agrarische grond. *)
De aanleiding van mijn reactie is een fout in de oppervlakte maat van de Piekberging, 16 ha. moet 67 ha. zijn. Aansluitend heb ik nog een verzoek om met een link ook de informatie over de Piekberging zelf te ontsluiten: https://www.rijnland.net/actueel/nieuwsoverzicht/piekberging-haarlemmermeer-wint-arie-keppler-prijs-2024/
https://www.rijnland.net/wat-doet-rijnland/in-uw-buurt/piekberging-haarlemmermeer/ 
https://www.rijnland.net/wat-doet-rijnland/in-uw-buurt/piekberging-haarlemmermeer/veel-gestelde-vragen-piekberging-haarlemmermeer/ *)
En de lozingen van de waterschappen zelf? Heeft al iemand een idee wat daar aan te doen is?
Interessante innnovatie.
Wat ik me nu afvraag met die sluitdeuren: ze moeten een faalkans hebben van iets van 10^-4 per jaar, mogelijk nog een factor 10 lager.
Hoeveel kogels heeft men laten vallen (op verschillende plaatsen) om te concluderen dat de faalkans als gevolg van een impact (25 kg bal van 22 meter hoogte lijkt me inderdaad een aardige klap geven) op een voldoende laag niveau zit?
Natuurlijk is een gat op één plek niet direct einde levensduur van deur, maar hij zal iig niet mogen bezwijken.