De Europese Commissie heeft zeven beschermde gebieden in de Noordzee aangewezen, waarvan drie binnen de Nederlandse grenzen. Stichting de Noordzee reageert verheugt: ‘een eerste stap in de richting van echte bescherming van de Noordzee.’
De nieuwe Europese verordening gaat gelden voor de Nederlandse gebieden Klaverbank, Friese Front en Centrale Oestergronden en de Duitse gebieden Sylter Aussenriff, Borkum Riffgrund, Doggersbank en het oostelijk deel van de Duitse Bocht. In deze gebieden mag, als het Europese Parlement instemt met de plannen, binnenkort niet meer worden gevist met bodemberoerende vistuigen.
“Dit gaat om grote gebieden met geheel verschillende, waardevolle ecosystemen” zegt Wytske Postma, directeur van Stichting De Noordzee, een stichting die ijvert voor bescherming en duurzaam gebruik van de Noordzee. “In het Noordzee Akkoord is twee jaar geleden al afgesproken door verschillende stakeholders, waaronder ook de visserij, dat in 2030 15 procent van de Noordzeebodem beschermd moet zijn. Met de gebieden waar deze verordeningen overgaan komen we op 5 procent. Dat is dus een belangrijke eerste stap.”
Het gaat volgens Postma niet goed met de Noordzee. Het intensieve gebruik van de afgelopen eeuw heeft zijn sporen nagelaten. “Juist daarom is het belangrijk om gebieden te creëren waar de natuur zich kan herstellen. Dat lukt op zich heel snel onder water, sneller dan op land. Maar de natuur kan zich niet herstellen als de bodem steeds wordt omgewoeld.”
Het Europese Parlement moet de plannen nog goedkeuren. Postma verwacht dat dit ook daadwerkelijk zal gebeuren. “Deze maatregelen zijn voorgesteld door Nederland en Duitsland en afgestemd met landen als Zweden en Frankrijk, die de gebieden ook bevissen. Je weet het natuurlijk nooit zeker, maar dat ziet er wel goed uit.”
Nu het erop lijkt dat de eerste beschermde gebieden in de Noordzee een feit zijn, is het volgens Postma tijd voor de volgende stap. “Om tot die 15 procent te komen, moeten er meer gebieden beschermd worden natuurlijk. Die gebieden zijn grotendeels al vastgelegd en daar zijn afspraken overgemaakt. Die procedures zijn in gang gezet en het zal nog wat tijd nodig hebben, maar ook dat komt er echt aan.”
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren.