secundair logo knw 1

Deltares berekent jaarlijks hoe het er voor staat met de zeespiegelstijging en de Nederlandse kust. In de metingen over 2022 zien de onderzoekers hun constatering uit hun voorgaande rapportage– dat een versnelling van de zeespiegelstijging nu ook langs de Nederlandse kust aantoonbaar is – bevestigd. Deltares gebruikte een nieuwe analysetechniek om voor de windopzet te corrigeren.

“Ik hecht eraan uit te leggen waar deze onderzoeken en de gegevens die zijn gepubliceerd voor bedoeld zijn,” zegt Marcel Taal programmamanager kustsystemen bij Deltares.

Marcel TaalMarcel TaalDeltares maakt in opdracht van het Ministerie van I&W de Zeespiegelmonitor. Dat gebeurt jaarlijks met een tussenrapportage en een keer per vier jaar met een uitgebreider rapport. “De Zeespiegelmonitor is bedoeld als input voor het beleid rondom zandsuppletie en vergunningsverlening, met name in de Waddenzee.”

De Zeespiegelmonitor is volgens Taal nadrukkelijk niet bedoeld als correctie op KNMI-scenario’s. “Wij leveren een operationeel getal, waarmee beleidsmakers een aantal jaar naar voren kunnen kijken. Dat is een andere opdracht dan langjarige meteorologische scenario’s opstellen.”

Rijkswaterstaat verzamelt jaarlijks op zes plekken langs de kust in totaal 262.000 metingen. De data bevestigen volgens Taal de boodschap van Deltares eerder dit jaar – bij de publicatie van het uitgebreidere, vierjaarlijkse rapport met gegevens tot 2021. “Na correctie voor windopzet en getij was de waterstand de hoogste ooit. Dat is op zich niet zo shocking en past binnen de bandbreedte van 3 millimeter zeespiegelstijging per jaar, die we de afgelopen dertig jaar zien. Dan is het logisch dat ieder jaar een nieuwe hoogste stand oplevert.”

Bij deze beoordeling maakt Deltares gebruik van geavanceerde analysetechnieken die de invloed van de wind en het getij op de zeespiegel nauwkeuriger berekenen. “De stand van de zeespiegel voor de Nederlandse kust wordt sterk beïnvloed door de wind en het getij. Die factoren wil je dus eigenlijk eruit halen.”

Dat is Deltares gelukt door gebruik te maken van het Global Tide and Surge Model. Dit mondiale model bevat alle beschikbare historische gegevens over wind en getij. “We zijn nu dertig jaar verder terug gaan kijken (1950 in plaats van 1979). Daarmee zijn de trends niet veranderd, maar wel een wetenschappelijke bevestiging geleverd voor de uitkomsten van ons model.”

Of Deltares deze geavanceerde techniek wil gaan gebruiken om nog verder terug te kijken, is nog even de vraag. “Dat zou voor de praktische doelstellingen van de Zeespiegelmonitor waarschijnlijk niet veel uitmaken, maar aan de andere kant vind ik het voor het vertrouwen in de wetenschap van belang dat we ook daadwerkelijk onderzoeken wat we kunnen onderzoeken. Dat kan zeker van belang zijn in tijden van heftige maatschappelijke debatten over klimaatverandering.”

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.
  • Je reactie is nog niet geplaatst. We checken hem eerst.
    A.Vos · 10 months ago
    Misschien sneller de dijken ophogen. Al stoot ons landje geen CO2 meer uit, en rijden we allemaal elekritisch, weinig vee, geen gas meer, geen hout stook, dan nog blijft de zeespiegel stijgen - niet iedereen is zo braaf als wij zijn.
    • Je reactie is nog niet geplaatst. We checken hem eerst.
      Hendrikjan Teekens · 10 months ago
      @A.Vos Zo voelt het wel soms, he?  Maar met naar elkaar wijzen en zeggen 'zolang hij niet iets doet, doe ik ook niets' komen we niet verder. We zijn helaas niet zo braaf, NL heeft zelfs de rechter nodig gehad om ons te dwingen ons afgesproken huiswerk te doen. (Urgenda)
  • Je reactie is nog niet geplaatst. We checken hem eerst.
    Erik · 10 months ago
    In 100 jaar slechts 25cm liniair en geen 200cm dat is eindelijk goed nieuws!!

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

@P.C. de RuiterOppervlakte is aangepast in 67 hectare.
Geachte Redactie, Dank voor uw bijdrage voor de uitreiking van de Keppler-prijzen. Afkomstig van een agrarisch akkerbouwbedrijf in het zuiden van de Haarlemmermeerpolder en betrokken vanaf het allereerste begin, de oplevering en dan nu een prijs als beloning. (Raadswerk Haarlemmermeer en fractie-ondersteuning Bestuur Rijnland)
Bovendien nog een tweede prijs in Hoofddorp, de Winnaar van de Publieksprijs de Gerritshoeve / Kastan van Ontwerper Architectenbureau Gijs de Waal. (Winnaars Arie Keppler Prijs 2024 - Architectuur.nl) Ik heb vaak en veel moeten uitleggen waarom juist in deze ruimte vragende polder opnieuw een aanslag wordt gedaan op vruchtbare agrarische grond. *)
De aanleiding van mijn reactie is een fout in de oppervlakte maat van de Piekberging, 16 ha. moet 67 ha. zijn. Aansluitend heb ik nog een verzoek om met een link ook de informatie over de Piekberging zelf te ontsluiten: https://www.rijnland.net/actueel/nieuwsoverzicht/piekberging-haarlemmermeer-wint-arie-keppler-prijs-2024/
https://www.rijnland.net/wat-doet-rijnland/in-uw-buurt/piekberging-haarlemmermeer/ 
https://www.rijnland.net/wat-doet-rijnland/in-uw-buurt/piekberging-haarlemmermeer/veel-gestelde-vragen-piekberging-haarlemmermeer/ *)
En de lozingen van de waterschappen zelf? Heeft al iemand een idee wat daar aan te doen is?
Interessante innnovatie.
Wat ik me nu afvraag met die sluitdeuren: ze moeten een faalkans hebben van iets van 10^-4 per jaar, mogelijk nog een factor 10 lager.
Hoeveel kogels heeft men laten vallen (op verschillende plaatsen) om te concluderen dat de faalkans als gevolg van een impact (25 kg bal van 22 meter hoogte lijkt me inderdaad een aardige klap geven) op een voldoende laag niveau zit?
Natuurlijk is een gat op één plek niet direct einde levensduur van deur, maar hij zal iig niet mogen bezwijken.