secundair logo knw 1

Het vogelbroedeiland Stern in de Eems. Foto Rijkswaterstaat

Het kunstmatige vogeleiland Stern in de Eems is in vijf jaar tijd uitgegroeid tot een belangrijk broedgebied voor trekvogels. Dat blijkt uit metingen van Sovon Vogelonderzoek Nederland in opdracht van de provincie Groningen. Vooral de noordse stern en de visdief komen er graag.

Het broedeiland werd in de winter van 2017/2018 aangelegd voor de kust van de Eemshaven met zand en keileem dat vrijkwam bij de vaargeulverdieping. Het is een van de maatregelen voor natuurherstel van het Programma Eems-Dollard 2050.

Op het eiland van circa 2 hectare vinden broed- en trekvogels voldoende voedsel, plaatsen om voor hoogwater te vluchten en om rustig te kunnen broeden. Dat moet hen weglokken van de bedrijventerreinen in de Eemshaven, waar ze eerder veel overlast veroorzaakten en regelmatig tegen windmolens en hoogspanningslijnen aan vlogen.

Die opzet lijkt geslaagd: volgens Sovon is het broedeiland voor de kust van Bierum nu een van de beste broedplekken in het Waddengebied. In 2022 broedden er vijftien verschillende vogelsoorten, waaronder de bedreigde bontbekplevier, noordse stern en visdief.

Grootste kolonies
Het meest talrijk was de kokmeeuw, met 1536 broedende paartjes. Broedende visdieven werden 945 keer geteld, noordse sterns 144 keer. Dat is voor beide bedreigde soorten ongeveer een derde van de populatie in de hele Nederlandse Waddenzee, en daarmee zijn het de grootste kolonies, aldus het Sovon-rapport.

In vergelijking met andere kolonies in het Waddengebied noemt Sovon het broedsucces van de visdief met gemiddeld ruim 1 jong per paar ‘goed’ en dat van de noordse stern met gemiddeld 0,7 jong per paar ‘redelijk’.

Dit succes lag in 2021 onder vuur door een vos, die het soms droogvallende eiland in de loop van het broedseizoen wist te bereiken en veel jonge sterns doodde. Vanwege de grote impact op de bedreigde vogels heeft de provincie Groningen toen een ontheffing verleend voor de bestrijding van vossen in de omgeving van het broedeiland.

Kale bodem
Ook in 2022 hebben wildcamera’s meerdere malen een vos op het eiland gesignaleerd, maar dankzij een nieuw geplaatste elektrisch raster heeft die de nesten toen niet bereikt.

Het eiland is in beheer bij Natuurmonumenten, die het jaarlijks geschikt maakt voor broedende sterns. Deze vogels hebben een voorkeur voor leefgebieden met een kale bodem, terwijl Stern de afgelopen jaren steeds meer begroeid raakte. In het voorjaar van 2022 heeft Natuurmonumenten het eiland daarom weer helemaal kaal gemaakt.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

@P.C. de RuiterOppervlakte is aangepast in 67 hectare.
Geachte Redactie, Dank voor uw bijdrage voor de uitreiking van de Keppler-prijzen. Afkomstig van een agrarisch akkerbouwbedrijf in het zuiden van de Haarlemmermeerpolder en betrokken vanaf het allereerste begin, de oplevering en dan nu een prijs als beloning. (Raadswerk Haarlemmermeer en fractie-ondersteuning Bestuur Rijnland)
Bovendien nog een tweede prijs in Hoofddorp, de Winnaar van de Publieksprijs de Gerritshoeve / Kastan van Ontwerper Architectenbureau Gijs de Waal. (Winnaars Arie Keppler Prijs 2024 - Architectuur.nl) Ik heb vaak en veel moeten uitleggen waarom juist in deze ruimte vragende polder opnieuw een aanslag wordt gedaan op vruchtbare agrarische grond. *)
De aanleiding van mijn reactie is een fout in de oppervlakte maat van de Piekberging, 16 ha. moet 67 ha. zijn. Aansluitend heb ik nog een verzoek om met een link ook de informatie over de Piekberging zelf te ontsluiten: https://www.rijnland.net/actueel/nieuwsoverzicht/piekberging-haarlemmermeer-wint-arie-keppler-prijs-2024/
https://www.rijnland.net/wat-doet-rijnland/in-uw-buurt/piekberging-haarlemmermeer/ 
https://www.rijnland.net/wat-doet-rijnland/in-uw-buurt/piekberging-haarlemmermeer/veel-gestelde-vragen-piekberging-haarlemmermeer/ *)
En de lozingen van de waterschappen zelf? Heeft al iemand een idee wat daar aan te doen is?
Interessante innnovatie.
Wat ik me nu afvraag met die sluitdeuren: ze moeten een faalkans hebben van iets van 10^-4 per jaar, mogelijk nog een factor 10 lager.
Hoeveel kogels heeft men laten vallen (op verschillende plaatsen) om te concluderen dat de faalkans als gevolg van een impact (25 kg bal van 22 meter hoogte lijkt me inderdaad een aardige klap geven) op een voldoende laag niveau zit?
Natuurlijk is een gat op één plek niet direct einde levensduur van deur, maar hij zal iig niet mogen bezwijken.