Een stuk van de Ringdijk in Amsterdam wordt van binnenuit versterkt met dijkstabilisatoren. Bij deze innovatieve techniek wordt de dijk met ankers vernageld aan de ondergrond. Daardoor kan de Ringdijk zijn bestaande vorm behouden.
Het is voor de eerste keer dat de techniek wordt toegepast bij een waterkerende dijk. Er worden rond de zevenhonderd ankers geplaatst in een kilometer lang stuk van de Ringdijk aan de zuidkant van de Ringvaart. De dijk is hier wel hoog maar niet sterk genoeg om bescherming te bieden tegen extreem hoogwater. Het project vindt plaats in het Amsterdamse stadsdeel Watersgraafmeer.
Waternet is opdrachtgever namens Waterschap Amstel, Gooi en Vecht. De werkzaamheden worden uitgevoerd door JLD Contracting. Dit bedrijf heeft de dijkstabilisator ook ontwikkeld, in samenwerking met ingenieurs- en adviesbureau Antea Group, kennisinstituut Deltares en geologisch onderzoeksbureau Wiertsema & Partners. De innovatie wordt financieel ondersteund door de Projectoverstijgende Verkenning (POV) Macrostabiliteit, onderdeel van het Hoogwaterbeschermingsprogramma. Binnen de POV zoeken waterschappen, bedrijven en kennisinstellingen samen naar innovaties om dijkversterking beter, sneller en goedkoper te maken.
Dijkversterking maatwerk
“Hiermee hebben we er weer een techniek bij in onze gereedschapskist”, zegt Martin Schepers. Hij werkt bij Waterschap Rivierenland en is van daaruit programmamanager van de POV Macrostabiliteit. “Dijkversterking wordt steeds meer maatwerk. Bij elke dijk zoeken we naar de juiste oplossing. Dat kan in bepaalde gevallen de dijkstabilisator van JLD zijn. Deze techniek is vooral geschikt voor keringen met weinig ruimte eromheen en een niet te groot veiligheidstekort.”
De ankers worden geplaatst in het binnenwaartse talud van de Ringdijk. Van het stuk van een kilometer moet zeshonderdvijftig meter worden versterkt, vertelt Schepers. “Om de anderhalve meter wordt een anker in de ondergrond vernageld. Meestal in één rij maar op de zwakste plekken in twee rijen. Met klein materieel wordt eerst de toplaag afgegraven, waarna de ankers worden aangebracht met een ankermachine. Dit gebeurt op een relatief klein werkvak.”
Ankers in grond geprikt
Schepers legt uit hoe de techniek werkt. “Omdat de waterdruk aan de ene kant hoger is dan aan de andere kant, wil de dijk afschuiven. De machine prikt door het schuifvlak heen een gat in de grond en duwt tegelijkertijd het anker erin. Het anker heeft een achttien meter lange stang van kunststof basaltachtig materiaal. Aan de onderkant van het anker zit een schepje dat na plaatsing opentrekt. Het anker zit dan vast. Vervolgens schuift er een paneel overheen, dat met een grote schroef wordt aangedraaid.”
Deze flexibele constructie brengt spanning op de grond. “De grond rondom het anker gaat zich gedragen alsof er heel veel grond bovenop ligt. Daarom zal de grond niet meer wegglijden.” Door toepassing van de techniek hoeft de dijk niet verbreed of verhoogd te worden. Ook is het niet nodig om bomen te kappen, tot opluchting van de buurtbewoners. Schepers: “De bomen staan op een lijn waar normaal damwanden zouden worden geplaatst. Nu prikken we onder de bomen door.”
Sterkteberekeningen
De bedoeling is dat de werkzaamheden in ieder geval in februari 2019 zijn afgerond. Schepers denkt dat het sneller kan. “Op dit moment wordt één anker per half uur geplaatst. Met meer ervaring kan het tempo omhoog naar dertig tot veertig ankers per dag.” De POV Macrostabiliteit maakt tegelijkertijd sterkteberekeningen. “Die willen we in februari klaar hebben. We kunnen de sterkteberekeningen dan opnemen in technische publicaties.”
Schepers wil tot slot nog iets zeggen over de samenwerking bij het project in Amsterdam. “Het is belangrijk dat een mkb-bedrijf een innovatie wil ontwikkelen en een opdrachtgever de toepassing ervan mogelijk maakt. Waternet toont als formele opdrachtgever lef. Aan Waterschap Amstel, Gooi en Vecht wordt een veilige dijk geleverd, terwijl de POV en daarmee de andere waterschappen alle kennis ook krijgen.”
MEER INFORMATIE
Waternet over de dijkversterking
JLD over de techniek
Activiteiten van POV Macrostabiliteit
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?