Voor de kust van het Engelse Norfolk is een start gemaakt met de aanleg van een zandmotor. Op de stranden langs de kust wordt over een lengte van 6 kilometer 1,8 miljoen kubieke meter zand opgebracht. Het zand moet erosie van de klifkust tegengaan, een probleem dat bedrijven en dorpen bedreigt.
Zo moet het zand de Bacton Gas Terminal beschermen die slechts op meters van de klifrand staat. De terminal levert een derde van het Britse gas. Het project, dat ruim 22 miljoen euro kost, moet ook fungeren als verdediging voor twee nabijgelegen dorpen, Bacton en Walcott. Bacton Gas Terminal betaalt een substantieel deel van de kustversterking, meldt de Britse omroep BBC.
De zandsuppletie zal volgende maand voltooid zijn en biedt, zo is de verwachting, 15 tot 20 jaar bescherming.
Voorbeeld
Het project is geïnitieerd en uitgewerkt door Royal HaskoningDHV. Het ingenieursbureau uit Amersfoort heeft een voorbeeld genomen aan de Zandmotor die voor de Nederlandse kust bij Ter Heijde is aangelegd en ook een ontwerp is van het bureau.
Door opbrengen van zand wordt het strand hoger en breder, waarna golven en getijden het zand geleidelijk verder langs de lokale kust verspreiden. Deze natuurlijke verdedigingswal vrijwaart de kust bij zware stormen van verdere erosie, aldus de ontwerpers.
Zware storm
De aanleiding voor de kustversterking bij Norfolk is de zware storm die in december 2013 de kliffen ernstig beschadigde. De bestaande zandbuffer bij de Bacton Gas Terminal halveerde bijna. Bovendien veroorzaakte de storm ernstige overstromingen in de nabijgelegen dorpen.
Het zandmotorproject wordt gezien als de radicale oplossing die nodig is om het erosieprobleem het hoofd te bieden. “Deze oplossing beschermt niet alleen de gasterminal en de dorpen, maar herstelt ook de recreatiestranden die hier voorheen waren en creëert duinen die de biodiversiteit bevorderen”, stelt Royal HaskoningDHV.
Vlaggenschipproject
Jaap FlikweertHet project bij Norfolk, dat wordt uitgevoerd door de Nederlandse baggeraar Van Oord met de North Norfolk District Council als opdrachtgever, is de eerste in zijn soort dat buiten Nederland wordt uitgevoerd. Royal HaskoningDHV gaat ervanuit dat er meer volgen. “Dit vlaggenschipproject is de opmaat tot nog veel meer zandmotortoepassingen in het Verenigd Koninkrijk en elders in de wereld”, zegt Jaap Flikweert, Flood and Coastal Management Advisor bij RHDHV.
Zijn overtuiging sluit aan bij de analyse van Sally Brown, onderzoeker van de Universiteit van Southampton en de Universiteit van Bournemouth. Door de klimaatverandering zal de Engelse kust meer te maken krijgen met overstromingen en erosie, zegt ze tegen de BBC.
Dilemma's
Dat probleem zal voor dilemma's zorgen, voegt ze eraan toe: welke kustdelen worden wel versterkt en welke niet? "We moeten veel investeren om de kusten precies zo te houden als nu. En een van de grootste uitdagingen is dat we dat niet kunnen blijven doen op plaatsen die slechts een paar mensen beschermen."
Velen zullen het zandsuppletieproject in Norfolk volgen om te zien of het voor andere delen van de kust ook zou kunnen werken, schrijft de BBC. Sue Brooks, hoogleraar kustgeowetenschappen aan de Universiteit van London zegt: "We weten op dit moment niet hoe succesvol dit zandsuppletieproject zal zijn, maar we proberen het tenminste. Het is echt een radicaal nieuwe manier van denken over kustverdediging."
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?