De politiek kan een voorbeeld nemen aan de watersector, betoogt Marjan Slob. Want daar wordt tenminste nagedacht over waarden. Tijdens het laatste Deltacongres nam de filosoof, essayist en Denker des Vaderlands het begrip solidariteit onder de loep. “Als je wéét dat je op een risicovolle plek woont en in de positie bent om jezelf te beschermen tegen het water, dan moet je dat ook doen. Anders ben je een zwartrijder in ons solidariteitssysteem.”
tekst Dorine van Kesteren | beeldbewerking blueice
Aangenaam verrast was Marjan Slob toen ze tien jaar geleden de voor haar onbekende waterwereld betrad. De staf van de Deltacommissaris had haar gevraagd om mee te denken over de basiswaarden van het Deltaprogramma. “Het trof me dat deze mensen de toekomst van Nederland stevig voor ogen hebben. Het is hun taak om te zorgen voor waterveiligheid en voldoende zoetwater voor iedereen. Ze weten dat het klimaat verandert, maar niet precies hoe en wanneer, waardoor de voorspellingen over de zeespiegelstijging sterk uiteenlopen. En dus maken zij beleid dat plaats biedt aan voortschrijdend inzicht. Bijvoorbeeld: niet overinvesteren in een loeidure dijk die ons land onder alle omstandigheden droog houdt, maar dijken aanleggen die gemakkelijk kunnen worden versterkt als latere klimaatmodellen daartoe aanleiding geven.”