secundair logo knw 1

Het Twentse bedrijf CTST presenteert op Aquatech twee installaties om stoffen te scheiden. De Continuous Micro Filtration (CMF) installatie kan uit een natte massa deeltjes afscheiden met een grootte van 5 tot 40 micron en deze samenpersen in een droge massa. "Dat zijn aanzienlijk kleinere deeltjes dan met de bestaande technologie kosteneffectief kunnen worden afgescheiden", zegt international salesmanager Einte Holwerda.

"De installaties die wij nu kunnen leveren, hebben een capaciteit van 1 tot 100 liter per uur. We zijn echter zo ver met de ontwikkeling, dat we ook installaties kunnen bouwen met een capaciteit tot 20 m3 per uur", vertelt Holwerda.

De CMF kan gebruikt worden om algen af te scheiden uit water, om bioplastics uit een oplossing te winnen of om schimmels terug te winnen uit vloeistoffen.

Hybrid Centrifuge
De andere installatie is de Laboratory Hybrid Centrifuge (LHC). Deze is gebaseerd op eerdere producten van CTST, maar is verder ontwikkeld. Hierdoor is het apparaat beter in staat om de processen mengen en separeren te combineren.

Dit biedt operationele en kostenvoordelen bij verschillende processen, waaronder het terugwinnen van lignine in de papierindustrie. Hier wordt veel onderzoek naar gedaan in pogingen om de papierindustrie duurzamer te maken.

"Met de LHC hebben wij een instrument dat goed bruikbaar is bij dit onderzoek", zegt Holwerda. "Momenteel is de capaciteit beperkt tot 100 liter per uur. We zijn echter instaat om installaties van 40 m3 per uur te bouwen."

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.
  • Je reactie is nog niet geplaatst. We checken hem eerst.
    PJ Gerrits · 10 months ago
    Dan kunnen we dus ook mest drogen en het gedroogde gedeelte terugvaren naar Zuid Amerika alszijnde stikstof.

Laatste reacties op onze artikelen

@P.C. de RuiterOppervlakte is aangepast in 67 hectare.
Geachte Redactie, Dank voor uw bijdrage voor de uitreiking van de Keppler-prijzen. Afkomstig van een agrarisch akkerbouwbedrijf in het zuiden van de Haarlemmermeerpolder en betrokken vanaf het allereerste begin, de oplevering en dan nu een prijs als beloning. (Raadswerk Haarlemmermeer en fractie-ondersteuning Bestuur Rijnland)
Bovendien nog een tweede prijs in Hoofddorp, de Winnaar van de Publieksprijs de Gerritshoeve / Kastan van Ontwerper Architectenbureau Gijs de Waal. (Winnaars Arie Keppler Prijs 2024 - Architectuur.nl) Ik heb vaak en veel moeten uitleggen waarom juist in deze ruimte vragende polder opnieuw een aanslag wordt gedaan op vruchtbare agrarische grond. *)
De aanleiding van mijn reactie is een fout in de oppervlakte maat van de Piekberging, 16 ha. moet 67 ha. zijn. Aansluitend heb ik nog een verzoek om met een link ook de informatie over de Piekberging zelf te ontsluiten: https://www.rijnland.net/actueel/nieuwsoverzicht/piekberging-haarlemmermeer-wint-arie-keppler-prijs-2024/
https://www.rijnland.net/wat-doet-rijnland/in-uw-buurt/piekberging-haarlemmermeer/ 
https://www.rijnland.net/wat-doet-rijnland/in-uw-buurt/piekberging-haarlemmermeer/veel-gestelde-vragen-piekberging-haarlemmermeer/ *)
En de lozingen van de waterschappen zelf? Heeft al iemand een idee wat daar aan te doen is?
Interessante innnovatie.
Wat ik me nu afvraag met die sluitdeuren: ze moeten een faalkans hebben van iets van 10^-4 per jaar, mogelijk nog een factor 10 lager.
Hoeveel kogels heeft men laten vallen (op verschillende plaatsen) om te concluderen dat de faalkans als gevolg van een impact (25 kg bal van 22 meter hoogte lijkt me inderdaad een aardige klap geven) op een voldoende laag niveau zit?
Natuurlijk is een gat op één plek niet direct einde levensduur van deur, maar hij zal iig niet mogen bezwijken.