secundair logo knw 1

De waterschappen zitten met de handen in het haar, want ze zitten tot over hun oren in het slib. Het is een sluimerende kwestie die door de problemen bij het Amsterdamse Afval Energie Bedrijf (AEB) plots op scherp is gezet. 

door Bert Westenbrink

Cover H2O okt H2O oktoberVoornaamste slachtoffer: Amstel, Gooi en Vecht (AGV) dat van de ene op de andere dag door het stilvallen van AEB de verwerking van slib zag wegvallen. Het waterschap moest opeens een bestemming vinden voor 250 ton zuiveringsslib uit 11 rwzi’s dat dagelijks vrijkomt.

Het is vanaf dag één crisis: gebufferd slib spoelde in het Noordzeekanaal; vrachtwagens reden door het hele land naar opslagruimtes ver weg, van Delfzijl tot Terneuzen; in de Amsterdamse haven werd in allerijl begonnen aan de aanleg van een nooddepot, een oplossing die echter op veel lokaal bezwaar stuit.

Ad hoc
AGV stapelt ad hoc-oplossingen en dat is niet de bedoeling, zeggen ze in Amsterdam. “Er moet een structurele oplossing komen.”

Die is er niet en lijkt vooralsnog ook niet in zicht. Tot in 2023 dreigt er een tekort aan verwerkingscapaciteit van 50.000 tot 100.000 ton, zegt Ellen van Voorthuizen, senior technoloog en adviseur afvalwater- en slibketen van Royal HaskoningDHV, in deze H2O. En om het nog wat erger te maken: de mogelijkheden om slib op te slaan zijn beperkt, storten lijkt onontkoombaar.

En dat is de slechtste optie.

De crisis komt niet onverwacht. Met de vorig jaar stilgevallen export naar Duitsland als gevolg van aangepaste regelgeving, is een escape komen te vervallen. Sindsdien staat de druk vol op de ketel. Eén calamiteit en Leiden zou in last zijn. En zo geschiedde.

Mest
De vergelijking met mest dringt zich op. De landbouw worstelt al sinds de tweede helft van de vorige eeuw met een mestoverschot en is er nimmer in geslaagd het probleem adequaat aan te pakken. De wil om het gezamenlijk en in eigen landbouwkring op te lossen (mestverwerking) is er nooit geweest.

Met als resultaat dat de kwestie de sector al decennia in gijzeling houdt met een woud aan regels en (uitrij)voorschriften en een aanhoudende belasting (fosfaat en stikstof) van natuur en water, die de landbouw te pas en te onpas wordt aangerekend.

De mestles is: pak het overschot van het zuiveringsslib zonder dralen aan en zorg als sector zelf voor een duurzame oplossing. Ook al is de rekening fors en gaan de kosten omhoog, gezeul met slib is maatschappelijk niet te verantwoorden door een sector die vol inzet op een circulaire toekomst. 

Bert Westenbrink is hoofdredacteur van H2O media en schrijft het redactioneel in het vakblad

 

MEER INFORMATIE
H2O Premium: Het tekort aan verwerkingscapaciteit is groter dan ooit

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

h2ologoprimair    PODIUM

Podium is een platform voor opinies, blogs, het redactioneel en door waterprofessionals geschreven artikelen. Deze bijdragen (UITGELICHT) zijn voor rekening van de auteurs.
H2O heeft voor Uitgelicht geen bemoeienis met de inhoud, behoudens de beoordeling of de bijdrage in aanmerking komt voor plaatsing. De artikelen mogen geen commerciële grondslag hebben.

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

wat een briljante toepassing: nu nog de vraag hoe specifiek die taal is of kan worden...
Voor mij is het onbegrijpelijk dat de leiding van deze bedrijven niet zou begrijpen wat ze doen. Is het dan toch onkunde of wentelen ze de kosten gemakkelijk af op de overheid?
Breng het toezicht op alle lozende bedrijven terug onder het gezag van de waterdiensten als Rijkswaterstaat en de Waterschappen. Daar zit de expertise op dit gebied. We staan met de waterparagraaf voor een enorme opgave, en de uitdaging is beter op zijn plaats bij de waterdiensten.
@Fred SandersIk denk dat wetenschappers te veel willen onderzoeken om hun studenten lesstof te verschaffen en moet daarbij steeds denken aan de Eierlandse dam en prof. Marcel Stive. 25 jaar geleden wist hij al dat er vóór en áchter deze 850 meter lange strekdam begrijpelijke stromingsproblemen waren, die stromingsreacties zijn er nu nog. kustverdediging.nl 
@JacobsTja, wat zal ik zeggen, ik mis in Jos zijn verhaal over de de grote hoeveelheid Escherichia coli bacterie die in het grondwater zit, zelf al op meer dan 30 meter diepte, en ook mis ik de hoeveelheid ijzer en mangaan die in het grondwater zit, en dit alles kost veel om het eruit te halen, tot op heden wordt mijn grondwater afgekeurd en dat al tot 4 keer toe.
Dus, bezint eer gij begint, en complexe filter systemen zijn nu niet bepaald goedkoop in aanschaf maar vragen ook onderhoud. En laten we het een hebben over die andere stofjes, zoals medicijnen, ook deze dringen diep door in de grond, en deze zijn niet zo gemakkelijk eruit te halen, persoonlijk ben ik niet zo blij met een chemokeur van een ander... Mvg John