secundair logo knw 1

Foto Waternet

Waternet heeft in het brakwaterproject in de polder Horstermeer een nieuwe stap gezet. Een proefinstallatie zet sinds deze week brak kwelwater om in drinkbaar water.

Het brakke water wordt opgepompt uit een put van 200 meter diep in de polder. Van de put lopen leidingen naar een proefinstallatie op het terrein van de rioolwaterzuivering in Nederhorst den Berg. Daar wordt het zout uit het brakke water verwijderd met omgekeerde osmose.

De productie van drinkwater uit het brakke kwelwater uit de polder is ‘een hele mooi verrijking’ voor de drinkwaterproductie van Waternet, zei Linda Riemer, assetmanager drinkwater bij het watercyclusbedrijf, afgelopen vrijdag toen ze op een bijeenkomst voor de pers stilstond bij de betekenis van het oppompen van het brakke kwelwater. “Het is een volledig nieuwe bron in aanvulling op wat we al hebben.”

Waterkwaliteit
De proef met het brakke kwelwater is onderdeel van het onderzoek dat het watercyclusbedrijf samen met Waterschap Amstel, Gooi en Vecht uitvoert om de waterkwaliteit in de polder te verbeteren. Door het brakke kwelwater, dat via het zoete grondwater naar boven komt, uit de bodem op te pompen komt het niet meer in de natuur terecht, wat leidt tot verbetering van de waterkwaliteit. Bijkomend voordeel is dat minder zoet water uit het Markermeer nodig is dat nu nog wordt gebruikt voor het doorspoelen van de polder en omliggende plassen.

Tijdens de nu begonnen proef onderzoekt Waternet of het brakke water uit de Horstermeer kan worden bewerkt met omgekeerde osmose als zuiveringstechniek. De proeven worden in 2024 en 2025 uitgevoerd, met het doel om in 2031 in productie te gaan. Het brakke kwelwater wordt dan met een persleiding naar de productielocatie Weesperkarspel vervoerd, waar het wordt gezuiverd tot drinkwater.

Het zout dat daarbij vrij komt wordt afgevoerd naar de rioolwaterzuivering in Weesp, waar het wordt vermengd met het effluent van de rwzi dat wordt geloosd op het Amsterdam-Rijnkanaal. 


LEES OOK: Temmen van brak water als nieuw ei van Columbus?


Productiegroei
Waternet heeft het plan om 6 miljoen kuub drinkwater te produceren op basis van het brakke kwelwater uit de Horstermeerpolder. Het is een aanvulling op de productiegroei die Waternet nastreeft om te kunnen voorzien in de toenemende watervraag in Amsterdam en omliggende gemeenten.

“In 2050 hebben we 27 miljoen kuub méér drinkwater nodig en dat is ongeveer een kwart meer dan we nu produceren”, zei Riemer. Het watercyclusbedrijf ziet uitbreiding van de productie naast waterbesparing en -hergebruik als een van 3 sporen om aan de groeiende watervroeg te kunnen voldoen. 

Er worden 6 opties voor uitbreiding onderzocht, schetste Riemer. Op korte termijn wordt de productie in de Amsterdamse waterleidingduinen met 5 miljoen kuub per jaar uitgebreid. “De onttrekkingsvergunning is aangevraagd. Als die beschikbaar komt, kunnen we meteen beginnen. De capaciteit is er.” 

De overige uitbreidingsprojecten richten zich op de productielocatie Weesperkarspel. Riemer: “Onze twee productiesystemen in west en oost blijven belangrijk, maar we willen wel een betere balans. Dat betekent dat we meer in oost gaan produceren.”

Concreet houdt dat in dat er in Weesperkarspel een nieuwe installatie met langzame zandfiltratie bijkomt, wat een extra 6 miljoen kuub drinkwater oplevert (in 2028 gerealiseerd). Op de middellange termijn wordt 8 miljoen kuub extra uit het Amsterdam-Rijnkanaal gepompt voor verwerking op de productielocatie Weesperkarspel. Aanvullend komt er de bewerking van het brakke kwelwater uit de Horstermeerpolder bij.

Dan volstaat de zuivering met zandfiltratie niet meer op de productielocatie en is er een installatie met omgekeerde osmose bijgekomen om het water te zuiveren. Binnenkort wordt een proefinstallatie op de drinkwaterlocatie geplaatst.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.
  • Je reactie is nog niet geplaatst. We checken hem eerst.
    H.G.Th. van 't Hart · 8 months ago
    Het gebruik van zoute kwel voor drinkwaterproductie begrijp ik. Maar dat het oppompen en filtreren van zoute kwel de natuur in de polder zou verbeteren moet iemand mij uitleggen. Ik begrijp zeker dat de boeren hier voorstander van zijn omdat de grasproductie door zoute kwel afneemt. Maar dat is niet hetzelfde als verbetering van natuurwaarden. Sterker nog: ik ken boswachters van Natuurmonumenten en Zuid-Hollands Landschap en Staatsbosbeheer die het helemaal niet erg zouden vinden als de polders een tikje zouter worden. De afnemende grasgroei geeft dan ruimte aan andere kruiden, waardoor een grotere biodiversiteit ontstaat. Dus nogmaals: de stelling dat de natuur er op vooruit gaat moet iemand uitleggen en aantonen.
(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.