secundair logo knw 1

De aanwezigheid van medicijnresten in struviet wordt als belangrijkste onzekerheid gezien (foto: Waternet)

Er zijn geen concrete aanwijzingen dat het winnen van struviet uit rioolwater leidt tot risico’s voor mens en milieu, stelt het RIVM. Maar vanwege beperkte meetgegevens is hierover geen zekerheid. Daarom wordt nader onderzoek gedaan.

Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu trekt deze conclusie in een studie, waarin gegevens uit de literatuur en meetgegevens van Waternet onder de loep zijn genomen. Struviet is een fosfaatgrondstof voor mest en wordt op relatief grote schaal teruggewonnen uit rioolwaterslib. Struviet heeft een afvalstatus. Dat vormt een juridische belemmering voor de algemene toepasbaarheid. Ook hebben waterschappen een vergunning nodig voor het verwerken van de afvalstof.

De waterbeheerders hebben er daarom belang bij dat struviet als grondstof is gelabeld en niet meer als afval. Dan moet wel duidelijk zijn of de toepassing van struviet mogelijk ongunstige effecten voor gezondheid en milieu heeft. Die duidelijkheid is er nog niet, aldus het RIVM. Daarvoor is het aantal beschikbare gegevens te beperkt. Het RIVM heeft in de studie het productieproces bij Waternet als voorbeeld genomen. Het Amsterdamse watercyclusbedrijf wint struviet terug door kristallisatie uit uitgegist zuiveringsslib (AirPrex proces). De onderzoekers zien dit als het proces met relatief de meeste kans op vervuiling in het product, vergeleken met bijvoorbeeld een proces waarin de stap van thermische druk hydrolyse is opgenomen.

De RIVM-onderzoekers hebben gekeken naar de aanwezigheid van medicijnresten, ziekteverwekkers (pathogenen) en antibioticaresistente micro-organismen. Zij stellen dat er op basis van de metingen geen eenduidig antwoord is te geven op de vraag of medicijnresten worden opgenomen in het struvietkristal. Hetzelfde geldt voor de tegenovergestelde vraag, dus of medicijnresten niet worden opgenomen. De onderzoekers achten het verder niet waarschijnlijk dat pathogenen in teruggewonnen struviet risico’s opleveren, maar kunnen dat niet uitsluiten. Wat betreft antibioticaresistentie: op basis van de huidige kennis is het niet mogelijk om inzicht in de aanwezigheid in struviet te krijgen.

De partijen die bij de studie zijn betrokken, zien de aanwezigheid van medicijnresten als de belangrijkste onzekerheid. Behalve het RIVM en Waternet gaat het om AquaMinerals, Rijkswaterstaat, de Unie van Waterschappen en de ministeries van Infrastructuur en Waterstaat en van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Zij hebben besloten tot een tweede stap: het meten van medicijnresten in struviet door de waterschappen. Het RIVM beoordeelt de nieuwe meetgegevens.

Meer informatie

RIVM-rapport Medicijnresten, pathogenen en antibioticaresistentie in struviet uit Nederlands huishoudelijk afvalwater

Bericht STOWA-brochure Fosfor, de kansen en uitdagingen voor de waterschappen

Vakartikel Struviet: hoofdpijndossier of succesverhaal?

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.