Deze maand gaat een pilot van start om stroom op te roepen uit golfkracht in de Noordzee voor de Texelse kust. Het Waddenfonds draagt 2,5 miljoen euro bij aan de proef, die in eerste instantie 100 huishoudens op Texel van elektriciteit moet voorzien.
Het Rotterdamse bedrijf Slow Mill gaat de proef uitvoeren. Slow Mill ontwikkelde een constructie met een betonnen anker en van composiet vervaardigde drijvers. De drijver beweegt mee met de golven en wekt zo energie op. Een generator vangt de energie op, die vervolgens via een kabel naar Texel zal worden overgebracht.
“Op 19 december laten we het anker te water,” vertelt Erwin Croughs, de man achter Slow Mill. “Tijdens het stormseizoen bekijken we of het anker inderdaad stabiel op dezelfde plaats blijft.” Richting de zomer is het dan tijd voor stap twee. “Dan gaan we de drijvers aan het anker bevestigen en kunnen we energie gaan opwekken.”
De installatie die Slow Mill tijdens de proef gaat gebruiken, is een schaalmodel. “De eerste fase van de pilot is bedoeld om te laten zien dat de technologie werkt. Als de proef slaagt, kunnen we grotere en zwaardere constructies gaan gebruiken.”
Tijdens de proef moet het volgens Croughs mogelijk zijn om 100 huishoudens van energie te voorzien. Doel van de pilot is om te kijken of alle Waddeneilanden op termijn zelfvoorzienend kunnen worden met de opwekking van golfenergie. “Daar zullen we nog wel een paar jaar mee bezig zijn. Maar om een idee te geven: om Texel van energie te kunnen voorzien, zouden we 100 energiegenerators nodig hebben in de Noordzee. Daar koppel ik dan overigens wel het gebruik van zonnepanelen aan. ‘s Zomers heb je immers meer zon en minder golven en ‘s winters omgekeerd.”
MEER INFORMATIE
Waddenfonds ondersteunt pilot om energie uit golfkracht te winnen
Introfilm Slow Mill
De wet van Pascal zal ons daarbij helpen, waarbij we feitelijk omkeren wat nu in de onttrekking van gas als bodemdaling herkennen. Ga over tot een programma dat gebouwen/huizen niet langer passief gefundeerd zijn, maar eenvoudig waterpas gesteld kunnen worden. Zie dit als een de komende eeuwen doorlopend programma zodat de delta veilig blijft, de rivieren weer geleidelijk onder maaiveld komen en het veenlandschap in zijn charme gepoogd kan worden gelijktijdig te behouden als Carbon link. Slappe bodem wordt dan zelf een non-onderwerp.
De kosten en middelen voor zo'n programma zullen het geleidelijk winnen van steeds hogere en middelen verslindende dijken en waterbouwkundige constructies (denk aan stormvloedkering), zoute kwel wordt stapsgewijs beheerst en de bodemvruchtbaarheid is verzekerd.
Zoek allianties met die partijen die nu aan de bron van de koolstof economie hebben gestaan. Zij beschikken over de juiste expertise om dit proces van dalen in stijging om te zetten en de diepe boring naar zeg drie km diepte veilig te openen, beheren en te sluiten.
Zoek kort gezegd het juist niveau en tijdschema om problemen in de badkuip te beheersen. Dat overstijgt de slappe bodem.
De technologie en ervaring zal wereldwijd toepasbaar zijn en een antwoord geven, anders dan simpel CO2 in de diepe bodem brengen.
Met ander woorden: lachgas afvangen en ozon toevoegen. O3 kun je maken uit restproduct bij waterstofproductie.
Dus oplosbaar dit probleem?
En in vijf gemeenten in Zuid-Nederland zijn ontwerpers met een concreet vraagstuk aan de slag gegaan, samen met ambtenaren en bewoners. Ze vonden het een heel leuk en interessant vraagstuk om aan te werken. Het heeft veel losgemaakt daardoor. We hebben veel van elkaar geleerd.
Als je meer wilt weten, neem dan even contact op met Dick of mij (Karla Niggebrugge, kniggebrugge@brabant.nl)