Het water in de Amsterdamse grachten is niet eerder zo helder geweest als in de afgelopen twee maanden. Dat is volgens het waterschap Amstel, Gooi en Vecht (AGV) te danken aan de coronamaatregelen, waaronder het vaarverbod.
In opdracht van het waterschap voerde Waternet extra metingen uit op acht verschillende plaatsen in de stad, waaronder de iconische Gouden Bocht in de Herengracht, tussen de Leidsestraat en de Vijzelstraat.
Daarbij is gekeken naar het doorzicht en de indringing van het licht in het water. Normaal gesproken is dat minder dan 1 meter. Dat betekent dat het licht de bodem niet kan bereiken. In de afgelopen maanden was het doorzicht op sommige meetpunten 1,5 meter.
"Dat is een enorm verschil", constateert AGV. "Hoe meer licht, hoe meer leven. Het betekent dat waterplanten, zoals bijvoorbeeld de waterplomp, een kans krijgen om zich in de gracht te vestigen, en daarmee ook waterinsecten. Er ontstaat daardoor een gezond stedelijk ecosysteem."
Inmiddels is het vaarverbod voor de pleziervaart in Amsterdam weer opgeheven. Vervolgmetingen moeten uitwijzen wat het effect hiervan is. "Het vaarverbod heeft in ieder geval laten zien hoe snel het water kan opknappen van wat meer rust", aldus het waterschap.
De laatste jaren is de waterkwaliteit van de grachten al flink verbeterd. Ongeveer dertig jaar geleden werden de laatste huizen aan de grachten werden aangesloten op het riool; daarvoor werd het rioolwater nog geloosd in de gracht. Ook vrijwel alle woonboten zijn nu aangesloten op het riool.
Een andere factor was de verhuizing van de rioolwaterzuivering uit de stad naar het westelijk havengebied in 2006. Sindsdien gaat het gezuiverde afvalwater via het Noordzeekanaal richting IJmuiden. "Het water is nog nooit zo schoon geweest", verzekert AGV.
MEER INFORMATIE
De Amsterdamse grachten: van riool naar zwemwater
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.