secundair logo knw 1

  • Colors: Blue Color

UV-C-straling wordt in drinkwaterzuivering steeds meer toegepast voor desinfectie. In combinatie met waterstofperoxide treedt een ‘geavanceerd oxidatieproces’ op, waarmee ook organische stoffen worden omgezet. Bij onderzoek naar de mogelijkheden van geavanceerde oxidatieprocessen bleek dat onder bepaalde omstandigheden fotolyse door UV-straling kan leiden tot de vorming van mogelijk mutagene bijproducten. Deze bijproducten kunnen overigens goed verwijderd worden door filtratie over actieve kool (vrijwel altijd toegepast na UV-behandeling). Aangezien UV-desinfectie geheel berust op fotolyse is onderzocht of dergelijke bijproducten ook kunnen ontstaan in full scale drinkwaterzuivering. Dit blijkt niet het geval te zijn.

In het oosten en zuiden van het land wordt veel drinkwater gewonnen uit diepe bodemlagen. Bij lekkage van een putconstructie kan vervuild water vanaf het maaiveld of uit ondiepe zandlagen in een pompput komen. Dit bedreigt de waterkwaliteit in de diepe zand- en grindlagen. Verwacht wordt dat vooral een deel van de vele particuliere putten lekkages lek zijn. Waterleidingmaatschappij Limburg ontwikkelde een succesvolle aanpak voor het opsporen van lekkages.

In de Maas en een aantal beken in Zuid-Limburg zijn relatief hoge concentraties geneesmiddelen en afbraakproducten hiervan aangetroffen. Vanwege de mogelijke ecologische effecten en vanwege de drinkwaterbereiding uit oppervlaktewater hebben deze stoffen extra aandacht van waterschappen en het drinkwaterbedrijf in Limburg. De verschillende mogelijkheden om de concentraties van deze stoffen terug te dringen zijn onderzocht.

In de Maas, de Zuid-Limburgse beken en het Lateraalkanaal varieert de gemiddelde concentratie van geneesmiddelen en afbraakproducten van 7-27 µg/l. De tien stoffen met de hoogste concentraties bepalen voor 90% de vracht. Het antidiabeticum metformine en zijn afbraakproduct guanylureum vormen samen ruim 70% . De geneesmiddelconcentraties in de Zuid-Limburgse beken zijn tot een factor 10 hoger dan die in de grote Nederlandse oppervlaktewateren.

Vrijwel elk Nederlands waterschap is betrokken bij internationale projecten in minder ontwikkelde landen. Volgens onderzoeker Shelitha van Hunen (die een afstudeerstage deed bij de Unie van Waterschappen) worden er belangrijke lessen geleerd uit die samenwerking. 
Medewerkers doen nieuwe kennis op, maar ook hun houding verandert. Doordat in het buitenland op andere manieren wordt gewerkt, confronteert dat medewerkers met het eigen gebruikelijke denkpatroon. Buitenlandwerk komt de flexibiliteit van medewerkers ten goede, men leert beter communiceren, de essentie van problemen achterhalen, krijgt meer begrip voor andere culturen en leert creatiever denken. 


Waterkwaliteitssensoren geven een lokaal beeld van waterkwaliteitsparameters in het distributienet. Met behulp van hydraulische modellen kunnen ze ook belangrijke informatie over andere delen van het netwerk opleveren. In dit artikel laten wij zien hoe hydraulische modellen kunnen worden ingezet om met behulp van backtracing-algoritmes de effectiviteit van sensornetwerken te bepalen en om het mogelijke brongebied bij een verontreinigingscalamiteit in te perken.
(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

@Johan FliermanDe metingen van die afgelopen 120 jaar geven maar al te duidelijk aan hoeveel invloed dus de mens heeft.
Nu dan 7 miljard mensen die echt geen stapje terug willen doen.
We blijven dus al die fossiele materialen gewoon in de fik steken.
De wereld wordt daar een aardig stormachtig ruig planeetje van.
Veel succes met deze geweldige actie, samenwerken met onze buren! Maar vergeet niet dat ze in Duitsland een andere taal spreken, ook m.b.t. het water, meetmethodes, waarden en normen. 

De aarde regelt haar zaken zelf daar hebben we als mensen geen enkele invloed op ze is er al miljarden jaren en we meten pas 120 jaar onze invloed dus…
Als de twee probleemkelders zijn afgesloten dan lopen we toch geen risico meer? Of zijn de verkeerde kelders per ongeluk afgesloten?
De waterschappen blijven achter bij de hoeveelheden neerslag die de komende jaren op ons afkomen. Dijkverhoging zal geen uitweg bieden in de ontstane situatie en zelfs gevaarlijk. Geef water zelf de ruimte in de huidige tijd en ga het gesprek aan met de landbouw of laat de landbouw zelf beslissen in kritieke regio's. Neerslaghoeveelheden van boven de 100 mm in een etmaal is geen uitzondering in deze tijd fase.