H2O Vakartikelen

Download hier een pdf van dit artikel.

Verdere kwaliteitsverbetering van effluenten van rwzi’s staan de laatste tijd weer volop in de belangstelling. Niet in de laatste plaats vanwege de oppervlaktewaterkwaliteit en de daar geldende KRW-, natuur- of zwemwaterdoelen voor het oppervlaktewater. Veel KRW-waterlichamen voldoen nog niet aan de gestelde doelen. Verdere emissiereductie van nutriënten en coliformen (bacteriën van de E-coligroep) is daarvoor een van de voorwaarden. Effluenten van rwzi’s zijn, ondanks de goede zuiveringsprestaties, belangrijke puntbronnen van nutriënten en fecale verontreiniging naar het oppervlaktewater. Nabehandeling van gezuiverd effluent in een moerassysteem kan een aanzienlijk deel van die emissies terugdringen. Ook maakt zo’n zuiveringsmoeras het effluent natuurlijker. Met zuiveringsmoerassen volgens het Waterharmonica-concept zijn de laatste jaren goede ervaringen opgedaan. Monitoring van en onderzoek aan een aantal Waterharmonica’s heeft een beter en veelbelovend inzicht opgeleverd van de prestaties van deze nazuivering [2]. Aqualân Grou is één van die intensief onderzochte systemen. In dit artikel wordt vijf jaar monitoring in Aqualân samengevat.

Download hier een pdf van dit artikel.

Na bijna 10 jaar is de harmonisatie in Europa van het beoordelen van biologische waterkwaliteit voor natuurlijke wateren bijna afgerond. De Europese Commissie komt binnenkort met de publicatie van de eindresultaten in een Commissiebesluit dat het eerste besluit zal vervangen. Voor de Nederlandse maatlatten heeft deze zogenaamde ‘intercalibratie’ beperkte gevolgen. De maatlatten hebben over het algemeen de juiste ambitie en in enkele gevallen mag het iets soepeler, of moet het iets strenger. Ongeveer één derde van het werk is niet of niet geheel gereed. In die gevallen is te weinig informatie beschikbaar of is er een meningsverschil tussen lidstaten en Commissie over de resultaten. Door actief bij te dragen aan het proces van intercalibratie hebben Nederlandse vertegenwoordigers veel kunnen leren en sturen. Leerpunten zitten ook aan de inhoudelijke kant, zoals beter inzicht in de werking van de maatlatten. De nieuwe maatlatten (2015-2021) voldoen aan het besluit.

Download hier een pdf van dit artikel.

I.   Van technisch waterbeheer naar integrale ruimtelijk ontwikkeling
Met het invoeren van de watertoets (WT) in 2001 liet de Nederlandse overheid zien dat ze niet langer alleen wilde uitgaan van technische waterbeheersingsmaatregelen – wat eeuwenlang wel het geval was – en zich meer wilde richten op ruimtelijke maatregelen. Door al vóór de plannings- of ontwikkelingsfase de rol van water te beoordelen, kunnen mogelijk gevaarlijke en kostbare consequenties, zoals overstromingen en een verslechterde waterkwaliteit, worden voorkomen.

Download hier een pdf van dit artikel.

De Systematiek van het saneringsbevel
Een voor de hand liggend instrument dat een waterbedrijf graag aangewend zal zien jegens een eigenaar van gronden waarin zich vervuiling bevindt die de waterwinning van het waterbedrijf bedreigt, is het saneringsbevel. Een saneringsbevel betekent in de praktijk immers de (verplichte) sanering van de vervuilde gronden.

op elk moment dat de pompput aanstaat kunnen de overige hydrologische invloeden uit de metingen worden weggefilterd en kan de weerstand rond de boorgatwand achteraf worden berekend en real time online worden gepresenteerd.

Download hier een pdf van dit artikel.

Verstopping van drinkwaterputten
Als een drinkwaterbedrijf grondwater wil winnen om er drinkwater van te maken, worden er doorgaans putten geboord. Zo’n put is feitelijk niet meer dan een gat in de grond, waarin een buis wordt geplaatst. De diepste delen van die buis zijn geperforeerd, zodat er grondwater naar binnen kan stromen. Binnen in de buis wordt ruim onder het grondwaterniveau een pomp geplaatst die het water vanuit de buis naar de zuivering pompt. Hierdoor ontstaat er een onderdruk (afpomping) in de buis, als gevolg waarvan het grondwater door de perforaties de buis in zal stromen. Na verloop van tijd bereikt deze onderdruk een evenwichtsniveau.

Download hier een pdf van dit artikel.

Door gebruik van verschillende instrumenten worden laboratoria geconfronteerd met verschillen in software en afwijkingen in de golflengteschaal. De resultaten van de metingen, de UV-spectra, zijn slecht met elkaar te vergelijken, binnen de laboratoria maar vooral tussen de laboratoria onderling. KWR heeft instrumentonafhankelijke software ontwikkeld voor het vergelijken en opslaan van UV-spectra die dit probleem oplost. Met deze nieuwe UV2NIST-software worden UV-spectra genormaliseerd en geconverteerd, en opgeslagen in het standaard  NIST-formaat. Hiermee is een UV-spectrabibliotheek gemaakt die onafhankelijk is van de gebruikte apparatuur zodat de spectra met elkaar te vergelijken zijn. Door de samenwerking met waterlaboratoria die deelnemen aan het HPLC-UV-screeningsproject wordt de bibliotheek gevuld met UV-spectra van geïdentificeerde en (nog) niet geïdentificeerde organische verontreinigingen die in de Rijn en de Maas voorkomen. Deze laboratoria beschikken nu over een gezamenlijke merkonafhankelijke bibliotheek van bekende en onbekende stoffen met een eenduidige en uniforme benaming.