secundair logo knw 1

  • Colors: Blue Color

In het oosten en zuiden van het land wordt veel drinkwater gewonnen uit diepe bodemlagen. Bij lekkage van een putconstructie kan vervuild water vanaf het maaiveld of uit ondiepe zandlagen in een pompput komen. Dit bedreigt de waterkwaliteit in de diepe zand- en grindlagen. Verwacht wordt dat vooral een deel van de vele particuliere putten lekkages lek zijn. Waterleidingmaatschappij Limburg ontwikkelde een succesvolle aanpak voor het opsporen van lekkages.

In de Maas en een aantal beken in Zuid-Limburg zijn relatief hoge concentraties geneesmiddelen en afbraakproducten hiervan aangetroffen. Vanwege de mogelijke ecologische effecten en vanwege de drinkwaterbereiding uit oppervlaktewater hebben deze stoffen extra aandacht van waterschappen en het drinkwaterbedrijf in Limburg. De verschillende mogelijkheden om de concentraties van deze stoffen terug te dringen zijn onderzocht.

In de Maas, de Zuid-Limburgse beken en het Lateraalkanaal varieert de gemiddelde concentratie van geneesmiddelen en afbraakproducten van 7-27 µg/l. De tien stoffen met de hoogste concentraties bepalen voor 90% de vracht. Het antidiabeticum metformine en zijn afbraakproduct guanylureum vormen samen ruim 70% . De geneesmiddelconcentraties in de Zuid-Limburgse beken zijn tot een factor 10 hoger dan die in de grote Nederlandse oppervlaktewateren.

Vrijwel elk Nederlands waterschap is betrokken bij internationale projecten in minder ontwikkelde landen. Volgens onderzoeker Shelitha van Hunen (die een afstudeerstage deed bij de Unie van Waterschappen) worden er belangrijke lessen geleerd uit die samenwerking. 
Medewerkers doen nieuwe kennis op, maar ook hun houding verandert. Doordat in het buitenland op andere manieren wordt gewerkt, confronteert dat medewerkers met het eigen gebruikelijke denkpatroon. Buitenlandwerk komt de flexibiliteit van medewerkers ten goede, men leert beter communiceren, de essentie van problemen achterhalen, krijgt meer begrip voor andere culturen en leert creatiever denken. 


Waterkwaliteitssensoren geven een lokaal beeld van waterkwaliteitsparameters in het distributienet. Met behulp van hydraulische modellen kunnen ze ook belangrijke informatie over andere delen van het netwerk opleveren. In dit artikel laten wij zien hoe hydraulische modellen kunnen worden ingezet om met behulp van backtracing-algoritmes de effectiviteit van sensornetwerken te bepalen en om het mogelijke brongebied bij een verontreinigingscalamiteit in te perken.

De discussie over het concept ‘meerlaagsveiligheid’ is in de laatste jaren verschoven, van de vraag of het nodig is naar de vraag hoe het concept meerwaarde kan bieden en daadwerkelijk geïmplementeerd kan worden. In dit artikel analyseren we de institutionele inbedding van meerlaagsveiligheid in Dordrecht. We beschrijven reeds geboekte successen en resterende uitdagingen vanuit bestuurskundig oogpunt. Onze conclusie is dat institutionele veranderingen, ook op landelijk niveau, nodig zijn om meerlaagsveiligheid een kans te geven. De Deltabeslissingen bieden een window of opportunity hiervoor.
(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

wat een briljante toepassing: nu nog de vraag hoe specifiek die taal is of kan worden...
Voor mij is het onbegrijpelijk dat de leiding van deze bedrijven niet zou begrijpen wat ze doen. Is het dan toch onkunde of wentelen ze de kosten gemakkelijk af op de overheid?
Breng het toezicht op alle lozende bedrijven terug onder het gezag van de waterdiensten als Rijkswaterstaat en de Waterschappen. Daar zit de expertise op dit gebied. We staan met de waterparagraaf voor een enorme opgave, en de uitdaging is beter op zijn plaats bij de waterdiensten.
@Fred SandersIk denk dat wetenschappers te veel willen onderzoeken om hun studenten lesstof te verschaffen en moet daarbij steeds denken aan de Eierlandse dam en prof. Marcel Stive. 25 jaar geleden wist hij al dat er vóór en áchter deze 850 meter lange strekdam begrijpelijke stromingsproblemen waren, die stromingsreacties zijn er nu nog. kustverdediging.nl 
@JacobsTja, wat zal ik zeggen, ik mis in Jos zijn verhaal over de de grote hoeveelheid Escherichia coli bacterie die in het grondwater zit, zelf al op meer dan 30 meter diepte, en ook mis ik de hoeveelheid ijzer en mangaan die in het grondwater zit, en dit alles kost veel om het eruit te halen, tot op heden wordt mijn grondwater afgekeurd en dat al tot 4 keer toe.
Dus, bezint eer gij begint, en complexe filter systemen zijn nu niet bepaald goedkoop in aanschaf maar vragen ook onderhoud. En laten we het een hebben over die andere stofjes, zoals medicijnen, ook deze dringen diep door in de grond, en deze zijn niet zo gemakkelijk eruit te halen, persoonlijk ben ik niet zo blij met een chemokeur van een ander... Mvg John