secundair logo knw 1

Gemeentenbesturen moeten aan de bak om stad en dorp klimaatrobuust te maken. Volgens plan moet volgend jaar de stresstest klaar zijn. Hebben ze de vaart erin?

door Bert Westenbrink 

H2O okt coverDeltacommissaris Wim Kuijken zegt in de H2O-uitgave van oktober: “Er is een enorme inspanning nodig om alle gemeenten te helpen vaart te maken bij ruimtelijke adaptatie.” Vorig jaar presenteerde hij op Prinsjesdag het Deltaplan Ruimtelijke Adaptatie. Daarin staat dat de gemeenten stresstesten moeten gaan doen met aansluitend risicodialogen, resulterend in strategieën en plannen van aanpak voor adaptatie. In 2019 moeten de stresstesten klaar zijn, hoewel dat geen wettelijke verplichting is.

Te eenzijdig
De vraag is sindsdien: hebben de gemeenten de vaart erin? Afgelopen voorjaar zei Sofie Stolwijk, programmamanager van het Deltaprogramma Ruimtelijke adaptatie, dat in driekwart van de Nederlandse gemeenten al een bepaalde vorm van stresstest is uitgevoerd. Dat klonk goed, maar de nuance was: veel van die testen waren beperkt van opzet en vooral gericht op wateroverlast. Sinds afgelopen zomer weten we dat die focus te eenzijdig is. 

Belangrijke graadmeter voor de aanpak van de adaptatie zijn de coalitieakkoorden die door de nieuwe besturen zijn opgesteld na de verkiezingen in maart. Is klimaatadaptatie in de lokale bestuursafspraken een belangrijk aandachtspunt? De Vereniging van Nederlandse Gemeenten maakte een analyse en stelt vast: de helft van de gemeenten besteedt in de coalitieakkoorden concreet aandacht aan klimaatadaptatie en zegt daarbij dat dat een mooie score is. De vraag daarbij is wel: hoe zit het met die andere helft?

Druk
Want de druk staat erop. Niet alleen moeten gemeenten een intensief traject in van test, dialoog, strategie en uitvoering, ook speelt de vraag: wie gaat dat betalen? Uit het Deltafonds is 20 miljoen euro vrijgemaakt voor ondersteuning van de lokale overheden. Een bescheiden bedrag. En een noodgreep bovendien. Afgelopen zomer moest minister Cora van Nieuwenhuizen de Tweede Kamer om steun vragen voor de maatregel omdat het een oneigenlijke greep uit de kas is - het Deltafonds is bedoeld voor waterveiligheid, niet voor adaptatie. 

Een bewindsvrouw die moet kijken uit welk potje ze nog wat geld kan halen, het is niet het beeld dat past bij de woorden van Kuijken dat er ‘een enorme inspanning’ nodig is om de gemeenten te helpen vaart te maken. Zonder middelen wordt het een lastig verhaal.

Bert Westenbrink is hoofdredacteur van H2O en schrijft het redactioneel in het vakblad

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

h2ologoprimair    PODIUM

Podium is een platform voor opinies, blogs en door waterprofessionals geschreven artikelen (Uitgelicht). H2O draagt geen verantwoordelijkheid voor de inhoud van deze bijdragen, maar bepaalt wel of een bijdrage in aanmerking komt voor plaatsing. De artikelen mogen geen commerciële grondslag hebben.

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):
 
@Hans MiddendorpHoi Hans, beetje makkelijke reactie van het waterschap ('eerst moeten de waterbedrijven wat doen, tot die tijd kunnen wij niks doen'). De Waprog plaatste in 1986, in één jaar tijd, meer dan 100.000 watermeters bij gezinnen thuis. Dat kostte toen maar 150 gulden (!) per watermeter. Als de waterpartners echt zouden willen samenwerken, kan dit zo zijn opgelost. Dus ja, bureaucratie zegeviert. Niet iets om trots op te zijn.
@Gert Timmerman Eens. We moeten met al ons water zuinig omgaan (en het niet verontreinigen) zeker met zoet grondwater en met drinkwater.