H2O Premium

Weersextremen, maar ook extreme inflatie. Schaarste aan materialen. De krappe arbeidsmarkt. Voeg daarbij een groot investeringsprogramma. Bij drinkwaterbedrijven en waterschappen komt het allemaal samen. Was de sector voorheen redelijk stabiel en voorspelbaar. De tijd van besturen in de luwte is definitief voorbij, zo blijkt bijvoorbeeld in Drenthe.

Kunstenaar en uitvinder Ap Verheggen ontwikkelt met de SunGlacier een installatie die water kan produceren uit lucht. In potentie is de uitvinding misschien wel dé oplossing tegen waterschaarste. “Eerst werden we uitgelachen, nu bellen ze ons op voor hulp.”

Wie een blik werpt op de websites van verschillende waterschappen ziet het meteen: deze bestuurslaag bereidt zich voor op een ongewisse toekomst. En dat komt met name door invloeden van buitenaf. H₂O onderzocht afgelopen zomer in een reeks artikelen voor de website de opgaven waar de waterschappen voor staan. “Ik zie veel lerend vermogen.”

Als kind had Neelke Doorn al een fascinatie voor techniek en water. Maar ze ontdekte gauw dat ingenieurswerk meer is dan rekenen. Inmiddels is ze hoogleraar Waterethiek aan de TU Delft. ‘Achter de grote wateropgaven gaan allerlei ethische kwesties schuil.’

Stel: de wereld haalt de klimaatdoelen niet. En de opwarming van de aarde gaat door ver voorbij 1,5 °C. Wat staat ons dan te wachten? Het kan tot grote maatschappelijke ontwrichting leiden. De kans op het zwartste scenario is misschien klein, maar de impact - als het zich voordoet - groot. Dat maakt het een serieus te nemen risico, zeker voor de watersector.

In de afgelopen veertig jaar heeft Piet Verdonschot zich laten kennen als een pragmatisch en onvermoeibaar pleitbezorger van wetenschappelijk onderzoek naar ecosystemen als pijler onder duurzaam waterbeheer. In september gaat hij officieel met pensioen. “Als je alleen je kop onder water steekt en niet naar het omliggende landschap kijkt, mis je het grotere verband tussen oorzaak en effect.”