Ooit ging de dijkgraaf zelf voorop bij het schouwen van watergangen en dijken. Nu zijn het satellieten en drones die met grote precisie de situatie op de grond kunnen monitoren. Steeds betere sensoren leveren steeds meer ruwe data. Waterbeheer zal steeds meer een data gedreven operatie worden. Maar hoe kom je tot praktische toepassingen?
door Hans Oerlemans
Waar voorheen elk najaar zestig toezichthouders één week lang op pad waren, kwam er dit seizoen nog niet één in het veld. Jaarlijks inspecteert Waterschap Drents-Overijsselse Delta (WDODelta) 8.000 sloten met een totale lengte van 2.500 km. De ‘ingelanden’ dienen hun sloten schoon te houden. Wie zijn plicht verzaakt, krijgt een aanschrijving. Tot voor kort controleerden medewerkers alle sloten ter plekke in het veld. Een enorme operatie.
WDODelta maakt sinds twee jaar gebruik van satellietbeelden (remote sensing). Een speciaal ontwikkeld programma scant de beelden en signaleert waar onderhoud nodig is. Op basis daarvan krijgen eigenaren een brief met het verzoek hun sloten op orde te brengen. De inzet van medewerkers beperkt zich nu grotendeels tot telefoontjes beantwoorden naar aanleiding van de brieven. De schouw kost aanzienlijk minder arbeidsuren, terwijl de betrouwbaarheid nagenoeg gelijk is.
Negen toepassingen
STOWA doet onderzoek en voert pilots uit met remote sensing voor het waterbeheer. Het Waterschapshuis (HWH) stelt voor kansrijke toepassingen business cases op en steunt waterschappen bij de implementatie. Gezamenlijk hebben zij een publicatie uitgebracht met negen voorbeelden: Remote Sensing voor het waterbeheer, van Techniek naar Toepassing. De digitale schouw van WDODelta is er een van, naast onder meer het op afstand monitoren van vegetatie, beregening en algengroei.