De beruchte grootschalige legionella-uitbraak op de Westfriese Flora in Bovenkarspel (32 doden en 206 ernstig zieken) is al ruim twintig jaar geleden. De uitbraak was de aanleiding voor aangescherpte regelgeving voor het beheer van collectieve waterinstallaties. Sindsdien is de regelgeving nauwelijks aangepast, terwijl veranderde maatschappelijke omstandigheden inmiddels vragen om een duurzamere aanpak. De oplossingen daarvoor zijn er. Wanneer gaan we die grootschaliger inzetten, vraagt Rogier van den Brink, ceo bij Holland Water, zich hardop af.
Door Mirjam Jochemsen
“Drinkwaterbeheer kost veel energie en water”, zo valt Rogier van den Brink direct met de deur in huis. En hij kan het weten, ‘zijn’ Holland Water houdt zich bezig met legionellapreventie en -bestrijding. Hoe zit dat precies? In gebouwen vormt zich op de binnenwand van de waterleidingen gemakkelijk een biofilm. Bacteriën zoals legionella nestelen zich daar graag in. Bij een watertemperatuur tussen de 20 en 50 graden ontwikkelt de legionellabacterie zich vervolgens welig. Via kranen, douches en andere tappunten komt het besmette drinkwater uiteindelijk in aanraking met gebouwgebruikers.