Droogvallende Venetiaanse grachten, slecht gevulde spaarbekkens in Frankrijk en drinkwatertekorten in Spanje. Midden- en Zuid-Europa gaan gebukt onder de gevolgen van klimaatverandering. Regeringen kondigen nieuw beleid aan, maar bieden de plannen soelaas? Niko Wanders, hydroloog en droogte-expert, bekijkt de situatie per land. “Er worden veel noodgrepen toegepast.”
Tekst Rens Nijholt
Niko Wanders“Winterdroogte: 32 dagen zonder regen”, kopte de Franse krant Le Monde eind februari dit jaar. Frankrijk brak met deze buitengewone droge periode het record uit 2020, het droogste jaar sinds het begin van de metingen in 1959. Het gebrek aan neerslag ondermijnt het herstel van het grondwaterpeil in de wintermaanden. In 37 van de 96 provincies bleek het grondwaterniveau in maart (veel) te laag.
“Grondwater moet simpelweg aangevuld worden met regen”, zegt Niko Wanders, docent hydrologie aan de Universiteit van Utrecht. “Maar ook de droogte in de Alpen speelt een rol. Er ligt daar minder sneeuw dan gebruikelijk. Oost-Frankrijk is voor een groot deel afhankelijk van grondwater. Er is veel vraag naar, met name onder boeren. Zij maken zich logischerwijs ernstig zorgen over hun gewassen.” Volgens berichten in de media vrezen boeren 30 tot 40 procent van hun oogst te verliezen als gevolg van watertekorten.