Veertien jonge onderzoekers van het NWO-programma All-Risk bogen zich de afgelopen jaren over de nieuwe veiligheidsnormen voor dijken. Die moeten ervoor zorgen dat we ook straks nog in de Nederlandse delta kunnen wonen en werken. Programmaleider Matthijs Kok blikt terug en kijkt vooruit.
Tekst Pauline van Kempen
Dijkversterking is een doorlopend proces. Jaarlijks inspecteren de waterschappen en Rijkswaterstaat ‘hun’ keringen op scheuren, schades en andere mankementen. Die worden hersteld, zodat de dijk doet waarvoor hij bedoeld is: het achterland beschermen tegen overstromingen.
Maar die opgave is de laatste decennia wel veel groter geworden, zegt Matthijs Kok, hoogleraar overstromingsrisico’s aan de TU Delft. Nadat de Maas in 1993 en 1995 als gevolg van langdurige regen buiten haar oevers trad, groeide het inzicht dat er meer nodig was om toekomstige overstromingen het hoofd te kunnen bieden.