secundair logo knw 1

In opdracht van het waterschap Rivierenland, werkt Sweco samen met Arcadis aan een partieel herstel van de Lekdijk nabij Alblasserdam. Met behulp van de 'probabilistische rekenmethode' gaat het alleen de noodzakelijke delen van de dijk herstellen, waardoor de dijkversterking goedkoper en sneller uitgevoerd wordt.

Probabilistisch rekenen is een risico analytische benadering, die bijvoorbeeld ook gebruikt wordt in de vliegtuigbouw. Voor een dijkversterking maakt de software een statistische kansberekening van een stuk dijk. Middels de specifieke kenmerken van het betreffende dijkvak en een uitgebreide database, rekent het duizenden scenario’s door, waarin het rekening houdt met verschillende variabelen. 

De nieuwe rekenmethode wijkt fundamenteel af van de reguliere werkwijze, waarbij een dijk doorgaans van begin tot eind wordt verstevigd. “Dan reken je een dijk door en doe je een aantal aannames”, zegt Arjen van den Ouden, teammanager Waterkeringen bij Sweco op de website van het ingenieursbureau. “Denk hierbij aan de waterstand, de ondergrond en de grasbekleding. Je kiest conservatief de waardes die horen bij de zwakste schakel en die pas je toe voor de hele dijk.” 

Nadelen
Deze traditionele werkwijze heeft een aantal nadelen volgens Den Ouden. “Je zit dan op veel vlakken veel te hoog qua waarde. En dat betekent in de praktijk dat je de dijk veel hoger of breder maakt, dan volgens de veiligheidsnormen nodig.” De uitkomsten bij het probabilistisch rekenen zijn specifieker. “Bij de Lekdijk pakken we alleen de meest kwetsbare delen van de dijk aan, waarbij het faalmechanisme (de reden dat een dijk kan bezwijken) wordt verbeterd en dat zorgt voor een maximaal veiligheidsrendement”, zegt Den Ouden. 

Probabilistisch rekenen maakt dijkversterkingen met een beperkt budget mogelijk, zonder in te boeten op veiligheid zegt Den Ouden. “De reden waarom het wordt toegepast is tweeledig. Enerzijds is de urgentie om de dijk te versterken erg hoog en anderzijds is er op dit moment onvoldoende budget om de dijk volledig aan te pakken. En dat zijn ook de redenen waarom het waterschap Rivierenland kiest voor deze rekenmethode.”

Grotere schaal
Hoewel de techniek al eerder in kleinere projecten is toegepast in Nederland, gebeurt dat nu op grotere schaal bij de Lekdijk. “In dit project heeft het waterschap het doel gesteld om vanaf het allereerste begin, dus al vanaf de verkenningsfase, volledig probabilistisch te rekenen. Het is mooi om nu samen met het waterschap en onze partner Arcadis te pionieren en om te kijken hoe we dit in de praktijk goed kunnen toepassen”, zegt Den Ouden.

In het derde kwartaal van 2021 moet er een voorkeursalternatief liggen voor de aanpak van de Lekdijk. Na een planuitwerkingsfase die tot medio 2023 loopt, start de uitvoeringsfase in 2024. De uitvoering van dijkversterking duurt tot 2026. 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.