Ingenieurs- en adviesbureau Royal HaskoningDHV is met 2 projecten genomineerd voor De Vernufteling, de prijs van de Koninklijke Nlingenieurs. Het betreffen het gistingsconcept Ephyra en de Digital Twin, zoals toegepast op het afvalwatertransportsysteem Waterschapsbedrijf Limburg (WBL). Ook de Antea Group is genomineerd met het recyclingsconcept Closing the Loop.
Om in aanmerking te komen voor De Vernufteling moet het project vernieuwend, technologisch geavanceerd of baanbrekend zijn met een duidelijke maatschappelijke relevantie. De jury onder voorzitterschap van Annemieke Nijhof kreeg 17 inzendingen onder ogen en stelde vast dat 5 inzendingen in aanmerking komen voor De Vernufteling.
Naast de inzendingen van Royal HaskoningDHV en Antea Group zijn dat de Slimme Tegel van Kitt Engineering en De Houtkern bouwmethode van ABT.
De jury zag thema’s als digitalisering, circulariteit en gebiedsontwikkeling bij verschillende inzendingen terug. Innovaties rond citizen science, biodiversiteit of energie uit wind of water ontbraken.
Als Royal Haskoning DHV wint, dan prolongeert het adviesbureau de titel, want ook vorig jaar sleepte het de prijs in de wacht met de kleinschalige (package) Nereda-installatie - een concept dat samen met Waterschapsbedrijf Limburg en SBE Machinebouw is ontwikkeld.
Dit jaar maken alle 17 inzendingen kans op de publieksprijs. De prijzen worden 11 mei uitgereikt door de Koninklijke Nlingenieurs, die de verkiezing van meest innovatieve ingenieursproject jaarlijks organiseert in samenwerking met vakblad De Ingenieur. Het doel van de Vernufteling is het werk van advies- en ingenieursbureaus erkenning en bekendheid te geven. Van 13 april t/m 4 mei 2023 kan iedereen stemmen op zijn of haar favoriete project via www.devernufteling.nl
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.