De netwerkorganisaties Water Alliance en ENVAQUA gaan formeel verder als Water Alliance. Dat meldde directeur Ignaz Worm van ENVAQUA gisteren op het Nationale watersymposium in Amersfoort.
Het samengaan was al aangekondigd met als uitleg dat beide organisaties de afgelopen jaren intensiever zijn gaan samenwerken. Een fusie zou een logisch vervolg zijn. Recent hebben de achterbannen van beide organisaties ingestemd met het samengaan, aldus Worm.
ENVAQUA is als branchevereniging aangesloten bij de ondernemersorganisatie FME voor de technologische industrie. Water Alliance is een netwerkorganisatie die samen met onderzoekinstituut Wetsus, het CEW en CIV Water een innovatieketen voor de watertechnologie vormt op de WaterCampus in Leeuwarden.
Het samengaan betekent nog geen algehele fusie. “Onder de motorkap blijven de stichting en vereniging bestaan”, licht Worm van ENVAQUA toe. “Wij dopen ons om tot vereniging Water Alliance, de stichting Water Alliance blijft bestaan. Naar buiten toe zijn we één organisatie met de naam Water Alliance. Na twee jaar gaan we evalueren en kijken: gaan we door.”
Door vooralsnog de vereniging als organisatievorm aan te houden, houdt Water Alliance ook binding met FME die als organisatie expertise kan inbrengen over onderwerpen als Human Capital, Industrie 4.0, robotisering en Artificiële Intelligentie. “Dat zijn topics die voor ons eigenlijk too big to handle zijn”, zegt Worm.
De nieuwe organisatie Water Alliance heeft 200 bedrijven als lid. Ze maken nu deel uit van een grotere organisatie die, zo legt Worm uit, een breder pakket aan diensten heeft. “Wij brengen de expertgroepen, de techtalks en de warmte van een vereniging in. Daar komen de exportfacilitering, de internationale beurzen en het Watercampus-ecosysteem van Water Alliance bij.”
Als één organisatie hoopt Water Alliance in de formele subsidiestructuren ook een grotere rol te gaan spelen, legt Worm uit. “We krijgen meer massa, we hopen dat we in subsidieland meer gewicht in de schaal gaan leggen.”
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.