H2O Podium

Het plan wisselpolders, dat in de actuele situatie door gezaghebbende natuurinstanties wordt nagestreeft en met regelmaat op de agenda staat van de Zeeuwse politiek, vormt een hindernis op weg naar klimaatbestendigheid, stelt Wil Borm in een opiniebijdrage. ‘Keuzes dienen toekomstgericht te zijn.’

Zoekt en gij zult vinden. Een veelgebruikte wijsheid van mijn moeder die ook geldt voor de drinkwatersector. Vanuit deze opdracht én een constante stroom collectief onderzoeksgeld zijn kennisinstituten als KWR voor de drinkwaterbedrijven doorlopend op zoek naar nieuwe problemen.

Wie heeft er recht op water? Lastige vraag. Daar is geen eenduidig antwoord op. Maar hij popt wel regelmatig op en is dan voer voor relevante discussies. Vooral in tijden van droogte. Dan is het ineens een vóórrecht om water te hebben. Wie de mogelijkheid heeft, zet een dam of stuw om het water tegen te houden. Of er wordt een regenton geplaatst om water op te vangen. Het opgespaarde water kan in tijden van tekorten verdeeld worden. Wie het meest dorstig is, krijgt als eerste de beurt. Hoop je tenminste.

Als u de april uitgave van H₂O doorkruist, dan waadt u door extreme nattigheid (‘Wordt het niet hoog tijd voor een vernattingsreeks?’), wordt u rondgeleid in het met droogte worstelende waterwingebied ’t Klooster in de Achterhoek (ooit ‘hartstikke nat’, nu een zandbak genoemd), leest u over de vrees op de Veluwe voor veranderend grondgebruik (‘dan kachelt de waterkwaliteit verder achteruit’) en begint een artikel met de vraag: als het klimaat verandert en de zeespiegel stijgt, wat moeten we dan in Nederland?

Niet alleen is infiltratie van ionenrijk water in strijd met de al bijna 60 jaar oude Grondregel 5 bij het beheer van natuurgebieden, ook de voorgestelde aanwijzing van de Veluwe als Nationale Grondwater Reserve is reden om af te zien van grootschalige kunstmatige infiltratie in dit grote Natura 2000-gebied, betoogt Herman van Dam in de discussie met Jos Peters over hoe verdere verdroging van de Veluwe te voorkomen.

De groeiende bevolking vraagt om meer, veel meer woningbouw en ruimte voor bedrijven en recreatie, schrijven Leo Schagen, Harold IJskes, Fred Sanders, Peter Vonk en Dick Butijn in een uitgebreide beschouwing. Ze verkennen drie opties, maar de echte kansen voor de aanzienlijke woningbouwopgave lijken toch vooral in het oosten van ons land te liggen, bij de vele kleine steden langs de minder grote rivieren.

Schrijf je over water en milieu, maak je je boos over de teloorgang van natuur, dan maak je ook vijanden. Ik zou een hekel aan boeren hebben. Kletskoek. Voor biologische boeren heb ik diepe bewondering en veel respect. Ik groeide op in de Betuwe met ‘weinig afstand tot het boerenleven’. Als kleine jongen plukte ik bessen op lage veilingkistjes en kersen op hoge ladders, hoger dan mijn moeder wist.

Lief water,

Watermannetje, koopman en dominee. Rick Elmendorp is het allemaal in zijn rol als directeur-bestuurder van het Netherlands Water Partnership. Dominee en koopman, gaat dat goed samen, is een vraag in het interview in deze H₂O. Doing good en doing business zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, antwoordt Elmendorp.

De wereld is niet zwart-wit. Tussen goed en slecht, verstandig en dom zitten veel nuances. Wat juist is in de boze praktijk verschilt per situatie. Milieuproblemen kan je bijvoorbeeld hard principieel of meer zacht en pragmatisch aanpakken. Beide hebben hun waarde.

Water verbindt ons overal ter wereld. Sta er maar eens bij stil: je kan in Arnhem in een boot stappen en duizenden kilometers verderop uitstappen in Antalya, Turkije. Zo is water een geografische verbindingszone. En er zijn meer manieren waarop water ons verbindt. En dan bedoel ik ‘ons’ in de ruimste zin. Alle mensen, dieren, schimmels en theezakjes vinden in water hun primaire levensbron. Die noodzaak verbindt allen.

Eerst was er de uitspraak van de Raad van State over intern salderen. Daarna kwam het vonnis van de rechtbank in Den Haag over het halen van de stikstofdoelen. Twee verdicten die een nieuw akte in het slepende stikstofdrama inluiden. De gerechtelijke boodschap aan politiek Den Haag: hou je aan je eigen wetgeving.

De oorlog in Oekraïne heeft de waterinfrastructuur ernstig beschadigd, wat leidt tot het risico van vervuilde watervoorraden en ecologische ineenstorting, schrijft Yousef Yousef, ceo van LG Sonic. Wereldwijde samenwerkingsverbanden, zoals het 'Oekraïne Water Public Private Partnership' van het Netherlands Water Partnership, kunnen helpen bij de wederopbouw van de Oekraïense watersector, is zijn betoog.

Het Veluws Zwerfpad is een langeafstandswandelpad. Het lopen van deze route was voor Jos Peters aanleiding om opnieuw stil te staan bij de Veluwe als Water Accu. Hij schreef daarover in H₂O net voor Kerst vorig jaar, nadat hij dat in 2019 ook deed. Toen reageerde Herman van Dam, in januari opnieuw. Peters vindt dat Van Dam in zijn reactie oneigenlijke tegenstellingen schept en tegenargumenten geeft die geen hout snijden.

Op de onder jongeren populaire socialemedia-app TikTok worden ook filmpjes gedeeld over drinkwater. Wat wordt er zoal getiktokt over kraanwater? Jos Peters ging kijken. En schrok.

In zijn column Prachtige Veluwe om van te dromen breekt Jos Peters een lans voor infiltreren van ‘onberispelijk voorgezuiverd rivierwater’ in de Veluwe als remedie tegen verdroging van het natuurgebied en oplossing voor de vraag naar extra drinkwater. De centrale, hoge delen zijn ideaal voor wateropslag ondergronds, schrijft hij. Ecoloog Herman van Dam reageert: "Jos Peters gaat geheel voorbij aan de tegenargumenten."