secundair logo knw 1

De gierende inflatie, nijpende schaarste en de krappe arbeidsmarkt zetten ook de wereld van de waterschappen en drinkwaterbedrijven op z’n kop. Ze zijn in een nieuwe werkelijkheid terecht gekomen en ‘dat vereist veerkracht en het vermogen snel te schakelen op basis van veranderende inzichten’, zegt Henk Brink, manager Strategie en Kwaliteit binnen het Drentse WMD Drinkwater, in deze H2O.

door Bert Westenbrink

Cover H2O okt 600 H2O oktober Het piept en kraakt. Vitale materialen zijn nauwelijks leverbaar, aannemers vragen bestaande contracten aan te passen aan nieuwe prijzen, brandstof is fors duurder geworden. Plots staan projecten onder druk, maar dat geldt ook voor ambities en doelstellingen.

Door weersextremen worden de opgaven in het waterbeheer steeds groter. Uitgaven lopen op. Daar komt bij dat door bestuurlijke vernieuwing (Omgevingswet) het speelveld verandert en het binnenhalen van benodigde expertise (ICT) almaar lastiger wordt op de krappe arbeidsmarkt.

Ga er maar aan staan. In Drenthe zeggen ze het zo: “De variatie, veelheid en snelheid van de ontwikkelingen leiden tot een ongekende complexiteit aan vraagstukken.”

Integrale systeemaanpak
Het woord ‘complex’ gebruikte Melanie Maas Geesteranus ook bij de toelichting op ‘Zonder water, geen later’, het vorige maand gepresenteerde rapport over het herstel van het overvraagde Brabantse (grond)watersysteem. Om het kwetsbare watersysteem weer veerkrachtig te maken is een ‘integrale systeemaanpak’ nodig, stelt de adviescommissie Droogte.

Dat vergt ‘een radicale omslag in denken en doen’ met een samenhangende en gebiedsgerichte aanpak die leidt tot een geïntegreerd droogtebeheer. Commissievoorzitter en voormalig minister van Infrastructuur en Milieu Maas Geesteranus zei het zo: “Inzetten op ad-hocmaatregelen kan gewoon niet meer. We hebben een groter plan nodig. En iedereen moet aan de bak, het is een complexe opgave.”

Het rapport van de Brabantse droogtecommissie is een schets van de nieuwe ingewikkelde werkelijkheid. En de impact daarvan is groot. Henk Brink van WMD zegt in deze H2O: “We zijn een compleet ander bedrijf aan het worden.”

Bert Westenbrink is hoofdredacteur van H2O media en schrijft het redactioneel in het vakblad

 

LEES OOK
H2O Premium: Inflatie, schaarste, krappe arbeidsmarkt: 'In korte tijd een compleet ander speelveld’
H2O Premium: Herstel Brabantse watersysteem vergt ‘radicale omslag in denken en doen’

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

h2ologoprimair    PODIUM

Podium is een platform voor opinies, blogs en door waterprofessionals geschreven artikelen (Uitgelicht). H2O draagt geen verantwoordelijkheid voor de inhoud van deze bijdragen, maar bepaalt wel of een bijdrage in aanmerking komt voor plaatsing. De artikelen mogen geen commerciële grondslag hebben.

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.
Willen jullie eens kijken of een EU commissaris voor water niet een goed plan zou zijn. Dan komt er een structurele aanpak in Europa en kan het economische plaatje ook beter ingepast worden. Vooruit kijken is slimmer en gunstiger.