secundair logo knw 1

Het thema is bepaald niet nieuw en speelt in elke sector: krapte op de arbeidsmarkt. De impact is groot. Zo vliegt met de grote uittocht van pensioengerechtigde professionals niet alleen capaciteit maar ook (vak)kennis de deur uit. Weer binnenhalen is moeilijk. Daarbij: wie komt, gaat ook weer snel, want de mobiliteit op een krappe arbeidsmarkt is groot.


door Bert Westenbrink


H2O cover no.5 mei 24H2O mei 2024Waterschappen zitten ermee, drinkwaterbedrijven evenzeer en ook in de watertechnologiesector hoor je hetzelfde geluid: de helft van de bedrijven noemt in een economische analyse het tekort aan technisch opgeleid personeel als belangrijkste knelpunt, zo kunt u lezen op H2O online.

Gevolg van dit alles: werk blijft liggen, projecten worden opgeschoven in de tijd, gaten gedicht met - dure - externe inhuur. Daar komt bij: het takenpakket wordt groter, de complexiteit van het werk neemt toe - er is niet alleen behoefte aan meer, maar ook aan professionals met andere expertises.

Tot zover het frame. Nu de cijfers. Het aantal medewerkers in de sector waterschappen (21 waterschappen en 15 gelieerde organisaties) neemt sinds 2017 gestaag toe. Vorig jaar telde de sector ruim 15.000 medewerkers, waarvan 13.500 waterschappers. Nooit waren het er meer.

De omvang van de waterschappen is sinds het indexjaar 1985 ‘substantieel’ toegenomen, terwijl die van de gemeenten en provincies is afgenomen

Daar komt bij: waterschappen weten beduidend meer arbeidskrachten aan zich te binden dan andere overheidsorganisaties (rijk, gemeenten, provincies), blijkt uit cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken. De omvang van de waterschappen is sinds het indexjaar 1985 ‘substantieel’ toegenomen, terwijl die van de gemeenten en provincies is afgenomen.

Opvallend, maar dit beeld behoeft nuancering, want het aantal mensen dat werkt onder de vlag van een gemeenschappelijke regeling is exponentieel gegroeid. En dat is een gevolg van de grootschalige uitbesteding van taken door gemeenten - een trend die tot discussies leidt over democratische legitimiteit en controle.

Waterschappen blijven (nog) buiten dat debat, ze houden taken in eigen huis, maar ondergaan ook veranderingen. Zo worden organisaties in de sector waterschappen door uitbesteding van werk en automatisering meer en meer regieorganisaties, zegt manager Bart de Zwart van A&O fonds Waterschappen op H2O online in een toelichting op de HR-monitor 2023.

In reactie op de arbeidsmarktperikelen vormen waterschappen nu eigen recruitmentteams. Ook komt er een brede arbeidsmarktcampagne om de sector op de kaart te zetten, vertelt De Zwart. Die inzet wordt ook op andere manieren ingevuld, zoals met de onlangs gelanceerde Operatie Sterk Water gericht op het stedelijk waterbeheer.

Weer een ander concept is Waterhandjes, het initiatief dat studenten koppelt aan water- of klimaatopdrachten. U leest in deze H2O: “Het is een slimme constructie die kansen biedt om jongeren te binden aan de watersector.”


Bert Westenbrink is hoofdredacteur van H2O media en schrijft het redactioneel in het vakblad


PS Nadat Jos Peters in de vorige H2O zijn debuut maakte als columnist, is het nu de beurt aan Phebe Kloos. Op pagina 35 leest u waarom goed luisteren naar taal een feestje is voor waterliefhebbers

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.
  • Je reactie is nog niet geplaatst. We checken hem eerst.
    Jouke Heringa · 10 months ago
    Water handjes is een prima initiatief. Maar dan moeten die MBO en HBO studenten er wel zijn. Zie eerdere stukken in H2O: te weinig jongeren kiezen voor een water opleiding. Waterschappen pak je rol ook daarin en werk samen met opleidingen om meer jongeren naar de studies te trekken. 

h2ologoprimair    PODIUM

Podium is een platform voor opinies, blogs en door waterprofessionals geschreven artikelen (Uitgelicht). H2O draagt geen verantwoordelijkheid voor de inhoud van deze bijdragen, maar bepaalt wel of een bijdrage in aanmerking komt voor plaatsing. De artikelen mogen geen commerciële grondslag hebben.

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Het is van belang om onderzoek te doen naar de waterkwaliteit o.a. PFAS-stoffen voordat ergens regenwater of oppervlaktewater via infiltratieputten naar grondwaterlichaam gebracht kan worden. Verslechtering van kwaliteit grondwater voorkomen, door zuivering van het infiltratiewater is veelal noodzakelijk.
Knap om in deze discussie de landbouwtransitie geheel buiten beschouwing te laten. In plaats van het natuurlijk vermogen van de bodem om water vast te houden te herstellen én de watervraag vanuit de land- en tuinbouw drastisch te verminderen, bijvoorbeeld door regeneratieve akkerbouw en voedselbossen, wordt er (weer) voornamelijk naar technologische oplossingen gekeken zoals water opslaan in de diepe ondergrond. Het enige positieve plan is het initiatief rondom het wegsijpelende water van de Brabantse wal. Maar ook dat is symptoombestrijding in plaats van het aanpakken van de oorzaak waardoor dat water wegsijpelt....Hopelijk is de nieuwe dijkgraaf wat meer een visionair als het gaat om structurele maatregelen om water en bodemsturend echt in de praktijk te brengen!
Na mijn mening een totaal verkeerd initiatief. Waarom niet het meetnet inzetten om  juist een overschrijding te voorkomen. Gewoon een kwestie van de normen lager in te stellen en snel ingrijpen als de voorwaarschuwing in gaat.
Duidelijk weer boeren! 
@Maria WitmerJe link is helaas al weer verlopen...
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Je hebt gelijk Herman, regenwater is zachter en zoeter dan sterk voorgezuiverd rivierwater, maar aangaande microverontreinigingen niet per sé schoner. Met RO kun je overigens ook de ionensamenstelling van infiltratiewater aanpassen en ook macro ionen wegnemen. Maar dat zou waanzin zijn. Infiltratiewater dat inzijgt in de centrale delen van de Veluwe neemt namelijk een diepe, zeer lange weg en duikt pas na duizenden (!) jaren weer op buiten de Veluwe. En dus NIET in beken en sprengen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.