secundair logo knw 1

Mopperen is heerlijk. Bijvoorbeeld dat er in de waterwereld eindeloos wordt afgestemd. Het befaamde polderen. Werkverschaffing voor hoger opgeleiden heb ik het wel eens genoemd. Het is verwonderlijk dat uit het onoverzichtelijk oerwoud van overleggen en adviescommissies van het delta-dinges programma af en toe ook nog een besluit valt. Dat daar vervolgens echte acties uit volgen is nog verwonderlijker, en dat er per saldo zelfs doelen worden gehaald is een mirakel.

door Harrie Timmer

Harrie Timmer column 180 vk Harrie TimmerMaar het gemopper is niet altijd terecht. Er gaat erg veel goed. Dat zie je terug op sociale media. Twitter is de thermometer van het ‘gesundes Volksempfinden’. Veel berichten zijn wat bozig en volgen een vast patroon: er is iets mis en ‘ze’, veelal overheden of instanties, hadden dat moeten voorkomen, want ‘ze’ hadden kunnen weten dat het misging, dat ziet een kind, ik zeg het al jaren, stommerds, etc…

Wij, de lezers van H2O, zijn op watergebied die ‘ze’. En ‘ze’ deden het best goed in de sociale media. Er was bijvoorbeeld een zekere trots dat in Limburg afgelopen zomer een echte ramp is voorkomen. En terecht. Onze complexe samenwerking van taakgerichte uitvoeringsorganisaties, kennisinstituten, overheden en verantwoordelijke bestuurders werkt blijkbaar toch. Het Deltaplan, het Deltaprogramma, Ruimte voor de Rivier inclusief de miljarden van het visionaire Deltafonds. Per saldo doet het wat het moet doen.

Taai en saai, maar het zet uiteindelijk kwalitatief gecertificeerde zoden aan de dijk

Dit is iets om trots op te zijn. Structureel 30 tot 50 jaar vooruitdenken en geld apart zetten om de noodzakelijke investeringen te doen rond klimaatverandering is mondiaal uniek. Gecoördineerd dijken tijdig op hoogte hebben en rivieren verruimen is uniek. Programma’s versnellen als het te langzaam gaat (Crisis- en herstelwet) is uniek. Geruisloos en onzichtbaar wordt Nederland ontzorgd.

Scenario’s over verzilting van de rivieren in 2050 zijn nu al vertaald in projecten. Het drinkwaterbedrijf van Rotterdam past Biesboschbekkens aan om meer en sneller water te kunnen innemen bij een grilligere afvoer van de Maas, en via de slimme ingrepen in het hoofdwatersysteem voorkomen we verzilting van de Lekmonding en het IJsselmeer.

Nog onzichtbaarder zijn de commissies die bijvoorbeeld de NEN 3650/3651 herzien over eisen aan pijpleidingen in waterkeringen. Taai en saai, maar het zet uiteindelijk kwalitatief gecertificeerde zoden aan de dijk. Nuttig en belangrijk. Dat dit structureel goed geregeld is, valt pas op als je in New Orleans na de orkaan Katrina Amerikanen ziet ploeteren met Nederlandstalige dijksterkte-software met een spiekbriefje ernaast. Dat hebben ‘ze’ dan toch maar mooi gedaan. Applausje voor jezelf!

Harrie Timmer is geohydroloog en schrijft een column in het vakblad

 

MEER COLUMNS VAN HARRIE TIMMER
Een geborgde zetel voor de regenboogforel
Doen is het nieuwe denken
Het parallelle universum van de waterwereld
Nader onderzoek wordt niet aanbevolen
Een wet op de milieudoelen
U drinkt uw eigen gezeik

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

h2ologoprimair    PODIUM

Podium is een platform voor opinies, blogs, het redactioneel en door waterprofessionals geschreven artikelen. Deze bijdragen (UITGELICHT) zijn voor rekening van de auteurs.
H2O heeft voor Uitgelicht geen bemoeienis met de inhoud, behoudens de beoordeling of de bijdrage in aanmerking komt voor plaatsing. De artikelen mogen geen commerciële grondslag hebben.

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

De term richtlijn is hier onjuist. Het gaat om een richtsnoer (guidance document). Een richtlijn heeft de status van wetgeving, een richtsnoer niet. Verder prima initiatief. 
@A.VosZo voelt het wel soms, he?  Maar met naar elkaar wijzen en zeggen 'zolang hij niet iets doet, doe ik ook niets' komen we niet verder. We zijn helaas niet zo braaf, NL heeft zelfs de rechter nodig gehad om ons te dwingen ons afgesproken huiswerk te doen. (Urgenda)

Misschien sneller de dijken ophogen. Al stoot ons landje geen CO2 meer uit, en rijden we allemaal elekritisch, weinig vee, geen gas meer, geen hout stook, dan nog blijft de zeespiegel stijgen - niet iedereen is zo braaf als wij zijn.
In 100 jaar slechts 25cm liniair en geen 200cm dat is eindelijk goed nieuws!!

Dan kunnen we dus ook mest drogen en het gedroogde gedeelte terugvaren naar Zuid Amerika alszijnde stikstof.