secundair logo knw 1

Impressie kustzone Delfzijl. De kwelderlandschap ligt aan de kust voor de windmolens. | Illustratie Ecoshape

Wat is de beste manier om kwelders met bijbehorende natuur te ontwikkelen? Deze vraag wordt de komende drie jaar onderzocht in een nieuw kwelderlandschap aan de kust van Delfzijl. Zo wordt er gezocht naar de beste verhouding tussen zand en klei.

De vijftien hectare grote buitendijkse testlocatie is opgedeeld in een aantal proefvakken. Hierin verschillen de bodemsamenstelling en de aanplant van zeekraal. De ondergrond van de proefvakken bestaat uit zand en klei, net als de natuurlijke ondergrond van een kwelder. De onderzoekers kijken naar de beste verhouding tussen zand en klei voor kwelderontwikkeling. Daarom is in de toplaag van zand vijf, twintig of vijftig procent klei bijgemengd. Hiervoor is tot klei ingedroogd slib uit het Eems-Dollardgebied gebruikt.

De onderzoekers brengen deze winter de beginsituatie in beeld. Zij meten de hoogteveranderingen, ontwikkeling van geulen en erosie- en aanslibbing van de kwelder. Daarna wordt in het voorjaar zeekraal in een aantal proefvakken geplant. Er wordt nagegaan of en op welke manier aanplant werkt en hoe de begroeiing van de kwelder tot ontwikkeling komt.

Het project past bij de ontwikkelingen die op het ogenblik in en rondom Delfzijl gaande zijn in het kader van onder meer het Programma Eems-Dollard 2050 en het Hoogwaterbeschermingsprogramma. De zeedijk tussen Eemshaven en Delfzijl wordt verbreed en verhoogd volgens de nieuwe veiligheidsnormen die sinds 2017 gelden. Hieraan zijn verschillende projecten voor natuur, recreatie en economie gekoppeld. Het kennisconsortium EcoShape maakte in opdracht van de gemeente Delfzijl een ‘Building with Nature’-ontwerp voor het kustgebied, met daarin een strand, een kwelderpark en een kwelderlandschap. Zo wordt het stadsstrand van Delfzijl vier keer zo groot.

Het kwelderlandschap behoort tot het plan Marconi Buitendijks en is de komende drie jaar aangewezen als een proeftuin. Wethouder Jan Menninga zegt daarover: “Steeds beter is te zien hoe de stad weer met de zee en de waddennatuur verbonden gaat worden. We kijken uit naar de resultaten van de onderzoeken van EcoShape.” Namens dit consortium doen Arcadis, Deltares, Royal HaskoningDHV en Wageningen Marine Research mee aan het project.

Volgens projectleider Petra Dankers van EcoShape kan de opgedane kennis worden toegepast op andere plekken in binnen- en buitenland. “Wereldwijd hebben kustgebieden te maken met de stijging van de zeespiegel en bodemdaling. In Delfzijl bouwen we nu waardevolle kennis en ervaring op met de aanleg van kwelders die kunnen dienen als natuurlijke kustbescherming. De expertise kan op termijn ook andere haven- en deltagebieden helpen om met natuurlijke en gebiedseigen materialen kwelders te ontwikkelen.”

 

Meer informatie

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.