secundair logo knw 1

Schoon water is schaars in Iran

Nederlandse milieu- en watertechnologiebedrijven die zaken willen doen in Iran hebben te maken met oneerlijke concurrentie. Ondernemingen uit Spanje, Italië, Frankrijk en ook Duitsland kunnen met steun van hun nationale overheden makkelijker toegang tot financiering krijgen als ze willen exporteren naar Iran. In Nederland houden de financiers de hand op de knip zodra het gaat om projecten in Iran. Dat zegt ENVAQUA, die aandringt op betere financieringsmogelijkheden.

Klaas Hofstra, bestuurslid van brancheorganisatie ENVAQUA en ondernemer, vertelt: “Er liggen veel kansen in Iran. Dat geldt voor de afvalverwerking, maar ook voor de waterzuivering. Er is een groot gebrek aan schoon water. Ze voorzien komend voorjaar al een tekort aan water. Er moeten installaties komen die zout water omzetten in zoet. Er is veel te doen in het land.”

Een groeimarkt, die na het opheffen van veel economische sancties door Westerse landen in 2015 weer toegankelijk is voor buitenlandse bedrijven. En er is interesse, zo bleek, aldus ENVAQUA, op de International Environment Exhibition in Teheran waar ook zeven Nederlandse milieu- en watertechnologiebedrijven stonden. ENVAQUA was een van de partners die de reis naar Iran organiseerde. Doel van de missie: versterken van het netwerk in Iran en vergroten van begrip van de afval- en afvalwatersector in Iran. Het is een meerjarig project; in het najaar staat een bezoek gepland van Iranese afval- en waterdeskundigen aan Nederland.

Kritische houding Amerika
Of de Iraanse interesse in de Nederlandse bedrijven ook kan worden omgezet in overeenkomsten en projecten is maar de vraag. Het is voor Nederlandse bedrijven moeilijk om financiering los te krijgen van de banken, vertelt Hofstra, die ook in Teheran was. Financiers zijn, aldus het bestuurslid van ENVAQUA, terughoudend vanwege de kritische houding van de Amerikaanse president Donald Trump, die heeft gedreigd om de nucleaire overeenkomst met Iran (‘de slechtste deal in de geschiedenis van de VS’) op te heffen.

Los van het dreigement heeft Washington een aantal financiële beperkingen gehandhaafd, waardoor private banken - ook die buiten de Verenigde Staten – terughoudend zijn bij het aangaan van financieringsovereenkomsten. In Europa beginnen landen echter stappen te nemen om met eigen financieringsbeleid bedrijven te steunen die zaken willen doen in Iran. Zo zal Frankrijk later dit jaar met kredietbeleid komen waardoor het voor Franse bedrijven makkelijker wordt om buiten de Amerikaanse invloedssfeer zaken te doen met Iran, zo meldt persbureau Reuters.

Ongelijk speelveld
Ook andere landen steunen hun bedrijven, zegt Hofstra. Hij noemt Spanje, Italië en ook Duitsland. “Italië heeft een fonds van vijf miljard voor financiering van projecten in Iran. Daar profiteren Italiaanse concurrenten van ons van.” In Nederland is er nog geen sprake van eigen financieringsbeleid ten opzichte van Iran, stelt Hofstra vast. Bedrijven die financiering zoeken voor zaken in Iran treffen in Nederland banken die geen medewerking verlenen of met een waslijst aan voorwaarden en regels komen waardoor het praktisch erg moeilijk is om financiering rond te krijgen, hoort hij steevast.

ENVAQUA roept overheid en financiers op dat snel te veranderen. Er is sprake van een ongelijk speelveld, aldus de brancheorganisatie. Hofstra: “Nederlandse exporteurs wensen net als hun Spaanse, Italiaanse en Franse concurrenten zo snel mogelijk te kunnen beschikken over exportkredieten en andere financiële regelingen.”

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.