secundair logo knw 1

'Hotspot' met leidingen voor koud en warm water (foto: ISSO)

Koudwatertapinstallaties raken veel vaker met legionella besmet dan installaties waaruit warm water wordt getapt. Het gaat vaak al fout in de ontwerp- en bouwfase, stelt kennisinstituut ISSO.

Jaarlijks zijn er volgens het RIVM tussen de drie- en vierhonderd meldingen van patiënten met een legionellalongontsteking. Naar schatting overlijden twintig tot dertig mensen hieraan. De bron van de besmetting is steeds vaker te vinden in koudwaterleidingen. Deze conclusie trekt ISSO, kennisinstituut voor installatietechniek, op basis van het onderzoek Drinkwaterveiligheid en legionella: waar en waarom gaat het mis?.

Hierbij is een enquête gehouden onder alle marktpartijen. De legionellabacterie wordt veelvuldig aangetroffen in installaties; 74 procent van de gebouweigenaren zegt dat ze wel eens te maken hebben gehad met legionella in de installatie. Installaties met koud water blijken veel vaker besmet te raken dan warmwatertapinstallaties: 88 procent om 29 procent. ISSO heeft het over een opvallend resultaat, omdat de juiste groeitemperatuur van de legionellabacterie tussen 25 en 50 graden ligt. Volgens ISSO hebben installateurs en adviseurs jarenlang vooral aandacht besteed aan warmwaterinstallaties en onvoldoende oog gehad voor het legionellagevaar in koudwaterinstallaties.

De belangrijkste oorzaken voor besmetting zijn onvoldoende verversing en ongewenste opwarming van koud water. Verder wordt doorwarming bij mengkranen vrij vaak genoemd. ISSO wijst erop dat het geregeld voorkomt dat koudwaterleidingen door warme leidingschachten lopen of te dicht naast verwarmingsleidingen liggen. Vaak komt dit door een verkeerd bouwonderwerp. Installateurs staan dan later meestal voor een voldongen feit. Bijvoorbeeld omdat volgens het ontwerp van het gebouw geen aparte leidingschachten mogelijk zijn of in betonnen vloeren de koud- en warmwaterleidingen niet ver genoeg uit elkaar kunnen worden gelegd.

Uit het onderzoek blijkt dat er een duidelijke behoefte is aan onafhankelijk toezicht. Dit wordt verzorgd door de Inspectie Leefomgeving en Transport en de drinkwaterbedrijven. Het toezicht door de ILT op prioritaire locaties (onder meer hotels, ziekenhuizen en zwembaden) wordt als ruim voldoende beschouwd. Van de ondervraagden zegt 38 procent dat meer controles door het drinkwaterbedrijf nodig zijn. Verder is 39 procent voorstander van meer kwaliteitscontrole in de bouw door het opstellen van andere contracten.

ISSO beveelt aan dat de bouw- en installatiesector meer aandacht gaat besteden aan de praktijkrichtlijnen voor het veilig aanleggen en beheren van leidingwaterinstallaties. Het is zaak dat architecten en aannemers legionellabesmetting ook als hun probleem zien. Ook is het nodig om de kwaliteit van risicoanalyses en beheersplannen te verbeteren. ISSO pleit ervoor dat gebouwen al in de ontwerpfase ‘legionellaproof’ zijn. Het kennisinstituut wil dit onder meer stimuleren door een betere informatievoorziening via een online platform en voorlichting aan eigenaren van gebouwen.

Meer informatie:

Onderzoeksrapport Drinkwaterveiligheid en legionella

Vakartikel over legionellabesmetting en –preventie

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

wat een briljante toepassing: nu nog de vraag hoe specifiek die taal is of kan worden...
Voor mij is het onbegrijpelijk dat de leiding van deze bedrijven niet zou begrijpen wat ze doen. Is het dan toch onkunde of wentelen ze de kosten gemakkelijk af op de overheid?
Breng het toezicht op alle lozende bedrijven terug onder het gezag van de waterdiensten als Rijkswaterstaat en de Waterschappen. Daar zit de expertise op dit gebied. We staan met de waterparagraaf voor een enorme opgave, en de uitdaging is beter op zijn plaats bij de waterdiensten.
@Fred SandersIk denk dat wetenschappers te veel willen onderzoeken om hun studenten lesstof te verschaffen en moet daarbij steeds denken aan de Eierlandse dam en prof. Marcel Stive. 25 jaar geleden wist hij al dat er vóór en áchter deze 850 meter lange strekdam begrijpelijke stromingsproblemen waren, die stromingsreacties zijn er nu nog. kustverdediging.nl 
@JacobsTja, wat zal ik zeggen, ik mis in Jos zijn verhaal over de de grote hoeveelheid Escherichia coli bacterie die in het grondwater zit, zelf al op meer dan 30 meter diepte, en ook mis ik de hoeveelheid ijzer en mangaan die in het grondwater zit, en dit alles kost veel om het eruit te halen, tot op heden wordt mijn grondwater afgekeurd en dat al tot 4 keer toe.
Dus, bezint eer gij begint, en complexe filter systemen zijn nu niet bepaald goedkoop in aanschaf maar vragen ook onderhoud. En laten we het een hebben over die andere stofjes, zoals medicijnen, ook deze dringen diep door in de grond, en deze zijn niet zo gemakkelijk eruit te halen, persoonlijk ben ik niet zo blij met een chemokeur van een ander... Mvg John