secundair logo knw 1

Biologisch afbreekbare plastics zijn geen oplossing voor de plastic soep in oceanen. Dat stelt ir. Christiaan Bolck van Wageningen Food & Biobased Research, naar aanleiding van een onderzoek van zijn team naar biobased plastics en biologisch afbreekbare plastics.

Het onderzoek van Wageningen University & Research (WUR) is vooral bedoeld om feiten en fabels over bioplastics van elkaar te scheiden, vertelt Bolck, programma manager materials. Om te beginnen met de term zelf: bioplastics. Daarmee worden doorgaans zowel biologisch afbreekbare plastics bedoeld als plastics die van plantaardige grondstoffen zijn gemaakt. “Dan spreek je over twee heel verschillende dingen: eigenschappen of grondstoffen.” Bedrijven en belangengroeperingen beweren vaak van alles over ‘bioplastic’. Het WUR-rapport is bedoeld voor “wie echt wil weten hoe het zit”, zegt Bolck. “En dat is vaak een genuanceerd verhaal.”

Een van de ‘fabels’ die in het onderzoek worden rechtgezet, is de bewering dat biologisch afbreekbaar plastic dé oplossing is voor de plastic soep in de oceanen. Natuurlijk, zegt Bolck, als in zee biologisch afbreekbaar plastic wordt gebruikt, vergaat dat plastic binnen afzienbare tijd omdat het wordt opgegeten door aanwezige micro-organismen. “Dus als alle plastics die we de afgelopen honderd jaar hadden gemaakt, biologisch afbreekbaar waren geweest, was er nu geen plastic soep geweest.”

Toch is dat volgens hem maar een deel van het verhaal. “Er zijn twee belangrijke kanttekeningen bij te maken. Ten eerste dat plastic vóór het in de zee komt al een hele weg heeft afgelegd, bijvoorbeeld van de stoep in de goot via het riool uiteindelijk naar de zee. Al die tijd is er wel degelijk vervuiling en kan een zeemeeuw of een egel er evengoed in stikken. Geen enkel plastic breek à la minute af.”

Minstens zo belangrijk is dat de biologische afbreekbaarheid van een plastic een heel verkeerd gedrag kan uitlokken. “Mensen kunnen gaan denken dat het niet uitmaakt als je afbreekbaar plastic weggooit in het milieu. Met als gevolg dat we alleen maar meer vervuiling krijgen.”

Bolck is zeker voorstander van biologisch afbreekbare plastics, bijvoorbeeld voor producten waarvan onvermijdelijk is dat ze deels in het milieu terechtkomen, zoals draden die in de hengelsport worden gebruikt. Maar voor het gros van het plasticgebruik is het volgens hem beter om een goed afval inzamelsysteem op te zetten dat circulair gebruik mogelijk maakt. “In West-Europa zijn we daar al best ver mee. In andere werelddelen valt er op dat punt nog veel te winnen. Het is efficiënter om in die landen in te zetten op een goed afvalsysteem dan op een totale overgang naar biologisch afbreekbare plastics. Daarmee voorkom je heel veel vervuiling.”

Bolck is zich ervan bewust dat het “vanachter een bureau” vrij eenvoudig is om die oplossing te propageren. “Een producent in een land met een slecht afvalsysteem kan dat systeem natuurlijk niet zomaar veranderen. In zo’n geval is er veel voor te zeggen om toch biologisch afbreekbare verpakkingen te produceren. Better safe than sorry.”

Klik hier voor het onderzoek van de WUR
Klik hier voor een blog van WUR-onderzoeker Maarten van der Zee over de relatie tussen biologisch afbreekbaar plastic en plastic soep

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

wat een briljante toepassing: nu nog de vraag hoe specifiek die taal is of kan worden...
Voor mij is het onbegrijpelijk dat de leiding van deze bedrijven niet zou begrijpen wat ze doen. Is het dan toch onkunde of wentelen ze de kosten gemakkelijk af op de overheid?
Breng het toezicht op alle lozende bedrijven terug onder het gezag van de waterdiensten als Rijkswaterstaat en de Waterschappen. Daar zit de expertise op dit gebied. We staan met de waterparagraaf voor een enorme opgave, en de uitdaging is beter op zijn plaats bij de waterdiensten.
@Fred SandersIk denk dat wetenschappers te veel willen onderzoeken om hun studenten lesstof te verschaffen en moet daarbij steeds denken aan de Eierlandse dam en prof. Marcel Stive. 25 jaar geleden wist hij al dat er vóór en áchter deze 850 meter lange strekdam begrijpelijke stromingsproblemen waren, die stromingsreacties zijn er nu nog. kustverdediging.nl 
@JacobsTja, wat zal ik zeggen, ik mis in Jos zijn verhaal over de de grote hoeveelheid Escherichia coli bacterie die in het grondwater zit, zelf al op meer dan 30 meter diepte, en ook mis ik de hoeveelheid ijzer en mangaan die in het grondwater zit, en dit alles kost veel om het eruit te halen, tot op heden wordt mijn grondwater afgekeurd en dat al tot 4 keer toe.
Dus, bezint eer gij begint, en complexe filter systemen zijn nu niet bepaald goedkoop in aanschaf maar vragen ook onderhoud. En laten we het een hebben over die andere stofjes, zoals medicijnen, ook deze dringen diep door in de grond, en deze zijn niet zo gemakkelijk eruit te halen, persoonlijk ben ik niet zo blij met een chemokeur van een ander... Mvg John