secundair logo knw 1

Marjolijn Haasnoot, senior onderzoeker van Deltares en universitair hoofddocent klimaatadaptatie aan de Universiteit Utrecht, wordt lid van de Wetenschappelijke Klimaatraad (WKR). Het adviescollege geeft het kabinet gevraagd en ongevraagd advies over het klimaatbeleid.

marjolijn haasnoot 180 vk b Marjolijn HaasnootHet eerste product dat de WKR moet opleveren is een advies ten behoeve van het Klimaatplan van het kabinet dat in najaar 2024 verschijnt en de hoofdlijnen van het klimaatbeleid voor de komende tien jaar beschrijft. Dit advies moet voor februari 2014 gereed zijn en gaat over dilemma’s en richtinggevende keuzes waar Nederland de komende jaren voor staat in de transitie naar klimaatneutraliteit.

De WKR bestaat uit tien leden. In januari werd Jan Willem Erisman, hoogleraar Milieu en Duurzaamheid bij het Centrum voor Milieuwetenschappen aan de Universiteit Leiden, benoemd tot voorzitter van de raad. Sindsdien is er gewerkt aan de samenstelling van de raad.

Erisman: “Bij de samenstelling is zorgvuldig gekeken naar wetenschappelijke kwalificaties, kennis van en ervaring met klimaatvraagstukken en -beleid, en diversiteit in samenstelling en wetenschappelijke disciplines.”

Naast Haasnoot worden de volgende acht wetenschappers lid van het adviescollege: Heleen de Coninck (TU Eindhoven en Universiteit Utrecht), Sanne Akerboom (Universiteit Utrecht), Kornelis Blok (TU Delft), Machiel Mulder (Rijksuniversiteit Groningen), Wouter Peters (Wageningen University en Research, Rijksuniversiteit Groningen), Wieke Pot (Wageningen University en Research), Linda Steg (Rijksuniversiteit Groningen), Behnam Taebi (TU Delft).

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

Laatste reacties op onze artikelen

Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):
 
@Hans MiddendorpHoi Hans, beetje makkelijke reactie van het waterschap ('eerst moeten de waterbedrijven wat doen, tot die tijd kunnen wij niks doen'). De Waprog plaatste in 1986, in één jaar tijd, meer dan 100.000 watermeters bij gezinnen thuis. Dat kostte toen maar 150 gulden (!) per watermeter. Als de waterpartners echt zouden willen samenwerken, kan dit zo zijn opgelost. Dus ja, bureaucratie zegeviert. Niet iets om trots op te zijn.
@Gert Timmerman Eens. We moeten met al ons water zuinig omgaan (en het niet verontreinigen) zeker met zoet grondwater en met drinkwater.