Voor de verkiezing van de Prins Friso Ingenieursprijs 2023 zijn voor het eerst alleen vrouwen genomineerd. Het zijn Kerusha Lutchmiah, rioolwaterspecialist bij ingenieursbureau Royal HaskoningDHV, Simone de Rijke, adviseur kunstwerken bij ingenieursbureau Antea Group, en Jacquelien Scherpen, hoogleraar en directeur van het Groningen Engineering Center van de Rijksuniversiteit Groningen.
“Dat het alle drie vrouwen zijn, verrast me niet. Techniek is al heel lang geen mannenwereldje meer”, zegt directeur Miguel Delcour van het Koninklijk Instituut Van Ingenieurs (KIVI) dat de jaarlijkse verkiezing organiseert.
Ingenieurs die in aanmerking willen komen voor de prijs moeten zich onderscheiden op vier competenties: expertise (analytisch vermogen, conceptueel denken, technisch vernuft) innoverend vermogen (duidelijke visie en onderscheidend werk), ondernemerschap (initiatief, ambitie en durf) en maatschappelijke impact (sociaal bewustzijn en betrokkenheid bij maatschappelijke thema’s).
De genomineerde ingenieurs hebben een uiteenlopende achtergrond. Kerusha Lutchmiah is (afval)waterspecialist en als projectmanager werkzaam bij ingenieursbureau Royal HaskoningDHV. “Ik heb een passie voor het bereiken van welomschreven, duurzame doelen; het faciliteren, coachen en verbinden van mensen, stakeholders en organisaties via verbeterde communicatie”, aldus haar profiel op Linkedin.
Simone de Rijke is als adviseur kunstwerken werkzaam bij het ingenieursbureau Antea Group en is grondlegger van meerdere innovatieprojecten binnen het bedrijf. “Ik programmeer zelf maar ben ook projectleider van verschillende automatiseringsprojecten binnen de bouwkunde voor infrastructuur”, staat in haar Linkedin-profiel.
Jacquelien Scherpen is een internationaal toonaangevende wetenschapper op het gebied van de meet- en regeltechniek. Ze is directeur van het Groningen Engineering Center en was van 2013 tot 2019 wetenschappelijk directeur van het Engineering and Technology Institute Groningen (ENTEG). Toepassingen van haar onderzoek richten zich onder meer op robotarmen, samenwerkende machines die dijken inspecteren of slimme energienetwerken.
De Prins Friso Ingenieursprijs wordt dit jaar voor de negende keer uitgereikt. De winnaar wordt woensdag 15 maart bekendgemaakt op de Dag van de Ingenieur. Behalve een juryprijs wordt er ook een publieksprijs toegekend. Vanaf dinsdag 14 februari staan de portretten van de drie finalisten op www.kivi.nl/dagvandeingenieur en begint de publieksstemming.
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.