Macinley Butson uit Australië is uitgeroepen tot winnaar van de Stockholm Junior Water Prize 2019. Kroonprinses Victoria van Zweden reikte de prijs uit in Stockholm tijdens de World Water Week.
Macinley ButsonButson kreeg de prijs voor de ontwikkeling van de zogeheten Sodis-sticker, waarmee nauwkeurig UV-blootstellingen kunnen worden gemeten ten behoeve van waterdesinfectie door zonne-energie.
Sodis staat voor Solar Disinfection en is een methode om water te zuiveren met alleen natuurlijk zonlicht. Sodis maakt gebruik van de UV-stralen in zonlicht waarmee schadelijke bacteriën, virussen en parasieten in het drinkwater worden gedood. Dat kan door water in een plastic fles bloot te stellen aan zonlicht.
De jury oordeelde dat de sticker voor iedereen te gebruiken is, wat aansluit bij het thema van de World Water Week: Water voor de Samenleving: iedereen inbegrepen. “Deze uitvinding is praktisch, klaar en wereldwijd inzetbaar. Het project toont ervaring en expertise van een toegewijde en creatieve jonge wetenschapper.”
Foto Jonas Borg
Complete shock
“Ik ben nog steeds in complete shock”, reageerde Butson. “Er zijn geen woorden om te beschrijven hoe ik me voel omdat ik niet kan verwerken wat er zojuist is gebeurd. Geweldige mensen hebben me dit jaar zoveel geïnspireerd en ik had dit resultaat nooit verwacht."
Diana Virgovicova uit het Verenigd Koninkrijk kreeg een Diploma of Excellence voor haar ontdekking van een nieuwe fotokatalysator om waterverontreiniging op te lossen. Met fotokatalyse wordt een chemische reactie versneld, waarmee in dit geval verontreinigde stoffen in water kunnen worden geëlimineerd. De jury zag veel potentie in ‘een veelbelovende toekomstig waterbehandeling’.
Uit Nederland deden Thomas Velders en Lucas Timmerman mee aan de wedstrijd in Zweden. Eerder dit jaar wonnen ze de Dutch Junior Water Prize met hun project over het verwijderen van microplastics uit water. Ze ontwikkelden een filtersysteem in de vorm van een banaan waarmee microplastics worden gevangen.
Mocht het in Juli weer warm en zonnig worden dan zal er een fors escalerend waterprobleem zijn.
De hamvraag die onbeantwoord blijft, is wat de impact is van de restlozing op de doelen van de KRW. Uit de berekeningen van het CBS zou blijken dat stikstof uit rwzi's nog voor 18% bijdraagt aan de totale belasting, en fosfaat nog voor 25% aan de totale belasting. Maar het gaat nog steeds om enorme hoeveelheden: 14,3 miljoen kg N en 1,64 miljoen kg P.
De afname in kg N is veel groter is dan in kg P. De verhouding tussen N en P is verschoven. Met als gevolg dat blauwalgen (die zelf stikstof binden) "in het voordeel zijn" vergeleken met groenalgen, die stikstof uit het oppervlaktewater opnemen. Dertig jaar geleden was er nog veel 'groene soep', inmiddels zijn de drijflagen van blauwalgen een hardnekkig probleem.
Het zou dus zomaar kunnen zijn dat het verwijderen van stikstof nu voldoende is, maar dat de verwijdering van fosfaat nog veel beter moet. Behalve wellicht als de rwzi (bijna) rechtstreeks op zee loost, dan is goed ook goed genoeg.
Enerzijds tijdens werkzaamheden, maar anderzijds ook na de werkzaamheden.
Een waterbos zal zeker invloed hebben op het gedrag van golven?
Is daar bij ontwerp, de vorm waarin het wordt aangelegd rekening mee te houden?
Er zijn liefhebbers van vlak water en liefhebbers van mooie golven.
In de huidige zoneringen (o.a. diep / ondiep) konden verschillende liefhebbers terecht op het Wolderwijd.