secundair logo knw 1

Jackie King heeft de Stockholm Water Prize 2019 in ontvangst genomen. Ze krijgt de prijs voor haar baanbrekende onderzoek naar het rivierbeheer wereldwijd. Met haar werk vergroot ze het bewustzijn over de waarde van rivieren voor miljoenen mensen.

Jackie King vk 180. Jackie King King kreeg de prijs in Stockholm uitgereikt door koning Carl Gustaf van Zweden. Hij prees de wetenschapper uit Zuid-Afrika voor haar onderzoek naar rivierecosystemen en de invloed van gezonde rivieren op mensen en sociale structuren. “Dit is een belangrijke bijdrage aan een van de grote mondiale waterproblemen van onze tijd.”

Aquatisch ecoloog King staat wereldwijd hoog aangeschreven in de wetenschap en bij waterbeheerders. Ze was bijna vier decennia verbonden aan de Universiteit van Kaapstad als onderzoeker, docent en supervisor van postdoctorale studenten. Ze ontwikkelde als onderzoeker met anderen modellen om de ecologische en sociale implicaties van dammen en ontwatering van rivieren aan te tonen.

Jack King ontvange prijs 900

Erkenning
Bij het ontvangen van de award zei King dat de prijs de Afrikaanse wetenschap onder de aandacht brengt. “Dit is een erkenning voor alle Afrikaanse wetenschappers. Ze staan ​​vanavond bij me omdat niemand van ons alleen werkt.”

Torgny Holmgren, directeur van SIWI dat samen met de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen de prijs toekent, benadrukte het belang van het werk van de onderzoekers die de Stockholm Water Prize 2019 winnen.

Dankzij de nieuwe inzichten van King kunnen overheden betere en meer afgewogen keuzes maken over hoe ze verder gaan met de ontwikkeling van hun watervoorraden, stelde Holmgren. "Het onderzoek van Dr. King biedt de besluitvormers de mogelijkheid om de voordelen en kosten van het beheer van riviersystemen te overwegen.”

Prestigieuze waterprijs
De Stockholm Water Prize wordt sinds 1991 jaarlijks uitgereikt en geldt als 's werelds meest prestigieuze waterprijs. Vorig jaar ontving Mark van Loosdrecht, hoogleraar Environmental Biotechnology aan de TU Delft, de prijs samen met de Amerikaan Bruce Rittmann, hoogleraar Environmental Engineering. Zij kregen de prijs voor hun revolutionaire op microbiologie gebaseerde technologieën voor water- en afvalwaterzuivering.

 

MEER IN FORMATIE
Website Jackie King

H2O Premium: Mark van Loosdrecht gelauwerd: ‘Hij bewijst dat één mens het verschil kan maken’

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.