secundair logo knw 1

Siem Jan Schenk, oud-hoogheemraad van Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier, is in de nacht van zaterdag op zondag op 70-jarige leeftijd overleden. Schenk heeft veel bestuurlijke functies bekleed in zowel de agrarische sector als het waterbeheer. In beide werelden wordt met waardering gesproken over zijn inzet en kennis van zaken.

Siem Jan Schenk 180 vk zwSiem Jan SchenkBoerenzoon Schenk (1954) deed in 1999 zijn intrede in de waterwereld als hoofdingeland van het toenmalige Waterschap Groot-Geestmerambacht, een functie die hij vervulde tot dit waterschap opging in HHNK op 1 januari 2003. Toen was hij al begonnen aan zijn bestuurlijke loopbaan in de agrarische sector; in 2002 werd hij voorzitter van de LTO-vakgroep Melkveehouderij en aan- en ook afsluitend voorzitter van LTO Noord.

In 2015 werd hij dagelijks bestuurder bij HHNK met in zijn portefeuille Watersystemen, Kaderrichtlijn Water en Landelijk Gebied. Als hoogheemraad beleefde hij een bestuurlijke intense periode na de clusterbui die Hollands Noorderkwartier trof in juni 2021, schrijft het hoogheemraadschap. “Toen moest hij echt alle bestuurlijke zeilen bijzetten. Tegelijkertijd verloor hij nooit de mens achter de betrokkenen uit het oog.”

Als hoogheemraad profiteerde Schenk van zijn banden met de agrarische en bestuurlijke wereld, schrijft HHNK. “Daardoor lukte het hem meermalen lastige kwesties tot hun juiste proporties terug te brengen en een brug te slaan naar zijn achterban en andere partijen. Een heel succesvol initiatief dat hier helemaal in paste en waar hij zelf met grote tevredenheid op terugkeek was ons Landbouwportaal.”

Ook in de agrarische sector wordt met waardering gesproken over Schenk. Op de website van LTO-orgaan Nieuwe Oogst zegt Kees Romijn, voormalig LTO Noord-bestuurder en huidig dagelijks bestuurder van Waterschap Rivierenland: “Je kon altijd bij hem terecht. Hij voelde mensen haarfijn aan, hij had er een radar voor. Tegelijkertijd was hij uiterst scherp in zijn opinie en meningen, en de argumenten die daaraan ten grondslag lagen. En hij ventileerde dat ook, niet gehinderd door politieke of bestuurlijke gevoeligheden die dat teweeg zou brengen.”

Bij de waterschapsverkiezingen van 2023 stelde Schenk zich niet meer verkiesbaar. Zijn grote verdiensten voor de samenleving werden vorig jaar onderstreept met de benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.