Erik de Ridder volgt Peter Glas op als dijkgraaf van De Dommel, als het aan algemeen bestuur van het waterschap ligt. De Ridder (CDA, 40) is sinds 2010 wethouder van de gemeente Tilburg.
Erik de RidderHet AB draagt De Ridder unaniem voor.
Voorzitter van de vertrouwenscommissie Lex Huijbers: “Erik de Ridder is een verbinder die vooral samen met partners de complexe wateropgaves, waarvoor Waterschap De Dommel staat, wil oppakken. Zijn jarenlange bestuurlijke ervaring als wethouder van de gemeente Tilburg is voor hem een uitstekend vertrekpunt.”
Het algemeen bestuur zegt er veel vertrouwen in te hebben dat De Ridder goed sturing kan geven aan de beweging ‘van buiten naar binnen’ die het waterschap wil maken. Dat betekent dat 'het omgevingsbewustzijn' moet worden vergroot, zodat het waterschap weet wat er speelt in de omgeving, meer inzet op samenwerkingen en aanhaakt bij initiatieven.
Voordat De Ridder aan de slag ging als wethouder was hij werkzaam als beleidsmedewerker bij ministeries en management consultant bij Ordina Public Management Consulting.
De voordracht door het algemeen bestuur wordt voorgelegd aan Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant. De benoeming geldt voor een periode van zes jaar. De Dommel zit sinds 1 januari zonder dijkgraaf, vanaf die dag is Peter Glas aan de slag gegaan als Deltacommissaris.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.