Eisse Luitjens is toegetreden tot het bestuur van Stowa, het kenniscentrum van de waterschappen. Luitjens is eerste loco-dijkgraaf van waterschap Noorderzijlvest.
Eisse LuitjensDe Groninger volgt Lyda Schelwald-van der Kley op, voormalig DB-lid van waterschap Zuiderzeeland. Zijn benoeming ging 1 december 2019 in.
Als dagelijks bestuurder van Noorderzijlvest is Luitjens onder meer verantwoordelijk voor de waterveiligheid en specifiek voor alle keringen. Zowel de primaire langs de Waddenkust als de regionale langs vaarten en plassen. Voorts heef hij Financiën en Bedrijfsvoering in zijn portefeuille.
Luitjens is plaatsvervangend voorzitter van de Commissie Waterkeringen (CWK) van de Unie van Waterschappen. Namens de CWK maakt hij deel uit van het alliantiebestuur van het HWBP.
In het dagelijks leven werkt Eisse Luitjens als business developer bij de Investerings- en Ontwikkelingsmaatschappij voor Noord-Nederland, de NOM. Luitjens studeerde aan de Universiteit Wageningen en heeft zijn wortels in de akkerbouw.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.