Dorette Corbey is de nieuwe voorzitter van het Netherlands Water Partnership (NWP). De voormalig Europarlementariër is 15 april begonnen.
Dorette CorbeyCorbey volgt Annemieke Nijhof op die haar voorzitterschap eind 2020 neerlegde omdat zij algemeen directeur werd bij kennisinstituut Deltares.
De nieuwe NWP-voorzitter heeft een lange en veelzijdige staat van dienst in praktijk, bestuur en politiek. Ze is lid van de Adviesraad Internationale Vraagstukken en maakt ook deel uit van het Algemeen Bestuur van het Hoogheemraadschap van Rijnland. Bij de waterschapsverkiezingen van 2019 werd ze met voorkeursstemmen verkozen in het AB. Ze zit namens de PvdA in het bestuur.
Corbey volgde een opleiding tot verpleegkundige en later de studie sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam. In 1993 promoveerde ze in de rechtsgeleerdheid aan de Universiteit Leiden. Ze werkte als verpleegkundige, onderzoeker bij het instituut Clingendael en als beleidsmedewerker bij de bouw- en houtbond van de FNV. Eind jaren 90 was ze lid van een adviescommissie Europese politiek voor de PvdA.
Van 1999 tot 2009 was ze Europarlementariër. In het Europees Parlement hield ze zich intensief bezig met water-, milieu- en klimaatvraagstukken. Daarna was ze directeur van de Adviesraad voor Wetenschap, Technologie en Innovatie, betrokken bij advisering over duurzaamheidsvraagstukken rondom biomassa en voorzitter van het bestuur van de Nederlandse Emissieautoriteit. Corbey is een van de initiatiefnemers van de Federatie Bio-economie Nederland.
Mocht het in Juli weer warm en zonnig worden dan zal er een fors escalerend waterprobleem zijn.
De hamvraag die onbeantwoord blijft, is wat de impact is van de restlozing op de doelen van de KRW. Uit de berekeningen van het CBS zou blijken dat stikstof uit rwzi's nog voor 18% bijdraagt aan de totale belasting, en fosfaat nog voor 25% aan de totale belasting. Maar het gaat nog steeds om enorme hoeveelheden: 14,3 miljoen kg N en 1,64 miljoen kg P.
De afname in kg N is veel groter is dan in kg P. De verhouding tussen N en P is verschoven. Met als gevolg dat blauwalgen (die zelf stikstof binden) "in het voordeel zijn" vergeleken met groenalgen, die stikstof uit het oppervlaktewater opnemen. Dertig jaar geleden was er nog veel 'groene soep', inmiddels zijn de drijflagen van blauwalgen een hardnekkig probleem.
Het zou dus zomaar kunnen zijn dat het verwijderen van stikstof nu voldoende is, maar dat de verwijdering van fosfaat nog veel beter moet. Behalve wellicht als de rwzi (bijna) rechtstreeks op zee loost, dan is goed ook goed genoeg.