Professor Dano Roelvink heeft de Coastal Award gewonnen als erkenning voor zijn zeer grote verdiensten op het terrein van kustbescherming. Twee jaar geleden ontving hij al een andere prestigieuze prijs: de International Coastal Engineering Award.
Dano RoelvinkDano Roelvink is hoogleraar kust-engineering en havenontwikkeling bij IHE Delft Institute for Water Education en werkt tevens bij onderzoeksinstituut Deltares. Hij kreeg de Coastal Award vorige week tijdens de Coastal Sediments conferentie in Florida. Zijn vakgenoten hebben hem de prijs toegekend na een verkiezing uit een lijst van vooraanstaande kustwetenschappers.
Roelvink verklaart daarover op de site van IHE Delft: “Ik ben verheugd dat ik na een stemming deze award krijg van een zeer open en samenwerkende gemeenschap van kustwetenschappers en -ingenieurs. Met veel van hen werk ik al jarenlang samen. Het stimuleert mij om bezig te blijven met de ontwikkeling van modellen, die zowel natuurkundig zeer verantwoord zijn als relatief gemakkelijk kunnen worden toegepast voor urgente problemen langs kusten in de wereld.”
In zijn lange wetenschappelijke carrière heeft Roelvink een grote bijdrage geleverd aan de theorie van de morfologie van kusten. Hij stond aan de wieg van de simulatiemodellen Delft3D en XBeach, die wereldwijd worden gebruikt voor kustbeschermingsprojecten. Momenteel leidt hij de verdere ontwikkeling van het nu ruim tien jaar bestaande open-source model XBeach. Hiermee kan heel goed de invloed van stormen op kusten worden voorspeld.
Roelvink maakt zich sterk voor de internationale wetenschappelijke samenwerking op het gebied van morfodynamisch modelleren. Hij heeft het voortouw genomen bij diverse samenwerkingsprojecten. De Delftse professor schreef samen met Ad Reniers het standaardwerk A Guide to Modeling Coastal Morphology (2011).
In 2017 werd zijn onderzoeks- en missiewerk al bekroond met de International Coastal Engineering Award van de American Society of Civil Engineers. Tegenover H2O zei Roelvink toen: “De award is heel prestigieus, de hoogste individuele bekroning in de wereld van kustbescherming. Collega’s hebben mij voorgedragen en dat is de beste erkenning.” Op de vraag of er nog iets te wensen overbleef, antwoordde hij: “De Coastal Award is ook leuk en ziet er mooier uit. Daar moet ik nog even aan werken.” Dat is nu gelukt.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.