Arnoud de Wilt heeft de Jaap van der Graaf-prijs gewonnen. De onderzoeker kreeg de prijs voor zijn artikel over verwijdering van farmaceutische micropolluenten door middel van een driestapscombinatie van bestaande waterzuiveringsprocessen.
Arnoud de WiltArnoud de Wilt, werkzaam als consultant, is afgestudeerd in Milieukunde aan de Wageningen Universiteit met als specialisatie Milieutechnologie en meer specifiek de biologische verwijdering van medicijnresten uit afvalwater. Hij promoveerde vorig jaar.
Zijn artikel werd gekozen als winnaar, omdat het, aldus de jury, een pragmatische en goed uitgewerkte oplossing biedt voor een van de grootste uitdagingen voor de waterschappen op dit moment: de almaar groeiende concentratie van medicijnresten in afval- en oppervlaktewater. Het winnende artikel ‘Enhanced pharmaceutical removal from water in a three step bio-ozone-bio process’ is gepubliceerd in het blad Water Research.
Uit het juryrapport: ‘Heel interessant en direct toepasbaar en de kostenberekening is zeer waardevol! Alhoewel de individuele processen commercieel toegepast worden en dus niet echt als innovatief beschouwd kunnen worden, werd het door de jury gewaardeerd dat het concrete resultaten en de haalbaarheid laat zien van ozon, dat normaal gebruikt wordt om micro-organismen te doden, in synergie met microbiologische afbraak van farmaceutische stoffen.’
De prijs, 5.000 euro en een glasobject, werd uitgereikt tijdens de 71e Vakantiecursus van de afdeling Watermanagement van de TU Delft. De jury beoordeelde in totaal 59 artikelen, waarvan het niveau ‘hoog was’.
De Jaap van der Graaf-prijs is een initiatief van ingenieurs- en adviesbureau Witteveen+Bos en werd 2009 ingesteld toen Jaap van der Graaf terugtrad als hoogleraar in de Behandeling van Afvalwater aan de TU Delft. De prijs wordt toegekend aan een student of onderzoeker die het beste Engelstalige artikel over de stedelijke watercyclus schreef.
MEER INFORMATIE
Het winnende artikel: Enhanced pharmaceutical removal from water in a three step bio-ozone-bio process
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.