Annemieke Nijhof is de nieuwe juryvoorzitter van de Waterinnovatieprijs, die dit jaar als thema heeft: Het waterschap van de toekomst.
Annemieke NijhofNijhof, algemeen directeur van Deltares, volgt Lidewijde Ongering op. Ongering, voormalig secretaris-generaal van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, heeft gedurende drie jaar de jury voorgezeten. Zijn nam indertijd de plek in van Nijhof die dus nu weer terugkeert.
De jury bestaat verder uit Merle de Kreuk (hoogleraar Waterkwaliteit aan de TU Delft), Katja Portegies (directeur Veiligheid bij Rijkswaterstaat), Lidwin van Velden (de Nederlandse Waterschapsbank), Gilles Erkens (bodemspecialist bij Deltares), Jan Jonker (emeritus hoogleraar Duurzaam Ondernemen, Radboud Universiteit Nijmegen) en Katheleen Poels (directeur Water bij Royal HaskoningDHV).
De Waterinnovatieprijs, een project van de Unie van Waterschappen en de Nederlandse Waterschapsbank, wordt iedere twee jaar uitgereikt. Er worden deze keer prijzen toegekend in de categorieën: aanpassen aan weersextremen, klimaatneutraliteit, gezond water en een gezonde bodem, en het waterschap van de toekomst.
De prijzen worden op 2 december uitgereikt in evenementencentrum De Fabrique (Utrecht). Dat gebeurt tijdens het Waterinnovatiefestival dat de UvW organiseert in samenwerking met de Nederlandse Waterschapsbank, Het Waterschapshuis en kenniscentrum STOWA. Organisaties die mee willen doen aan de verkiezing kunnen zich aanmelden via waterinnovatieprijs.nl.
Mocht het in Juli weer warm en zonnig worden dan zal er een fors escalerend waterprobleem zijn.
De hamvraag die onbeantwoord blijft, is wat de impact is van de restlozing op de doelen van de KRW. Uit de berekeningen van het CBS zou blijken dat stikstof uit rwzi's nog voor 18% bijdraagt aan de totale belasting, en fosfaat nog voor 25% aan de totale belasting. Maar het gaat nog steeds om enorme hoeveelheden: 14,3 miljoen kg N en 1,64 miljoen kg P.
De afname in kg N is veel groter is dan in kg P. De verhouding tussen N en P is verschoven. Met als gevolg dat blauwalgen (die zelf stikstof binden) "in het voordeel zijn" vergeleken met groenalgen, die stikstof uit het oppervlaktewater opnemen. Dertig jaar geleden was er nog veel 'groene soep', inmiddels zijn de drijflagen van blauwalgen een hardnekkig probleem.
Het zou dus zomaar kunnen zijn dat het verwijderen van stikstof nu voldoende is, maar dat de verwijdering van fosfaat nog veel beter moet. Behalve wellicht als de rwzi (bijna) rechtstreeks op zee loost, dan is goed ook goed genoeg.