secundair logo knw 1

Bron: https://beeldbank.rws.nl, Rijkswaterstaat / Joop van Houdt

Het loont om de herontwikkeling van vaarwegen integraal te benaderen. Daarvoor moeten de transactiekosten tussen partijen goed in de gaten worden gehouden, stelt promovendus Arjan Hijdra.

Veel rivieren, kanalen en meren moeten worden aangepakt, omdat kunstwerken verouderen en het gebruik van wateren verandert. Hoe kan deze herontwikkeling voldoen aan de grote diversiteit aan wensen en eisen in verband met onder meer recreatie, natuur en irrigatie en zo een maximale maatschappelijke waarde creëren? Deze vraag staat centraal in het onderzoek van Arjan Hijdra, senior-adviseur vaarwegen bij Rijkswaterstaat. Hierop promoveert hij op 16 februari aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Hijdra heeft de transactiekostentheorie die bekend is uit de private sector, geschikt gemaakt voor publieke infrastructurele projecten. Volgens deze theorie brengt elke vorm van samenwerking transactiekosten met zich mee: gedoe, tijd, moeite. Bij publieke projecten was daarvoor tot voor kort amper oog. Dat belemmert een integrale benadering, stelt Hijdra. “Vaak zien partijen het nut van samenwerken wel, maar blijken er allerlei moeilijkheden te zijn waardoor het uiteindelijk toch niet gebeurt.”

Volgens Hijdra is een integrale benadering van het herontwikkelen van vaarwegen lonend. Maar dan moeten wel de transactiekosten goed in de gaten worden gehouden. “Door dit afgewogen te doen haalt iedere partij maximaal rendement uit ingezette middelen. Gerichte en structurele verlaging van de transactiekosten maakt dat meer kansen rendabel worden voor realisatie.”

Om te bekijken hoe deze kosten omlaag kunnen worden gebracht, analyseerde Hijdra verschillende vaarwegprojecten in Nederland en de Verenigde Staten. Hij geeft als voorbeeld de herinrichting van de Miami River. “Dit project is een succesverhaal geworden door een onafhankelijk, neutraal platform te creëren, een soort ‘belangenmakelaar’. Deze belangenmakelaar inventariseerde belangen, signaleerde kansen en coördineerde. De inspanning die individuele partijen moesten leveren, werd daardoor kleiner.” Hijdra heeft zijn bevindingen samengevat in een vijfstappenplan voor de ontwikkeling van infrastructuur van maatschappelijke waarde.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Werken jullie wel samen met Drinkable Rivers Citizen Science?
Mooi initiatief om dit deze dringende oproep rechtstreeks aan onze oosterburen te doen. Absurd eigenlijk dat handhaver(s) met lege handen staan. Naast hogere kosten voor de DWB'en om PFAS te verwijderen, wordt de reststroom van de zuivering hierdoor ook lastiger en duurder verwerk-/loosbaar. Uiteindelijk is het helaas de gebonden drinkwaterklant die de rekening betaalt. RIWA-RIjn: succes met dit zo belangrijke lobbyprogramma!
Te gek voor woorden dat het drinkwater WMD niet goed is. Ik heb een zeldzame auto-immuunziekte en ben heel erg afhankelijk van goed en zeer schoon drinkwater. Als dit niet goed is kan ik nog sneller erg ziek worden en dat is lijkt mij niet de bedoeling. Mijn lichaam kan zelf niet zuiveren door mijn ziekte, ben dus echt afhankelijk van zuiveringsinstallatie van WMD. Dat moet gewoon goed zijn !
Daar betalen wij ook voor.
Interessant. Als ik naar het dashboard reageert het alleen niet als ik een gemeente selecteer.
En daarom heb ik dus een waterfilter voor thuis.