secundair logo knw 1

Artistieke impressie van een drijvende zeewierboerderij tussen de windturbines I Beeld: Smartland Landscape Architecture

Binnen het windpark Hollandse Kust Zuid in de Noordzee wordt in het najaar een boerderij voor de zeewierteelt geopend. Volgens initiatiefnemer North Sea Farmers gaat het om de eerste commerciële zeewierboerderij op zee ter wereld.

De bedoeling is dat North Sea Farm 1 zoals de drijvende boerderij heet, gaat fungeren als katalysator voor het opschalen van de zeewiersector. Er wordt gestreefd naar een commercieel model dat wereldwijd kan worden gereproduceerd.

De zeewierboerderij wordt zo’n 5 hectare groot en komt te liggen in Windpark Hollandse Kust Zuid. Hiervan zijn Vattenfall, BASF en Allianz de eigenaars. Het park bevindt zich tussen Scheveningen en Zandvoort, ongeveer 18 kilometer voor de Nederlandse kust. De hoeveelheid elektriciteit die wordt opgewekt, is gelijk aan het verbruik van 1,5 miljoen Nederlandse huishoudens.

Ruimte tussen de turbines
Voor het plaatsen van North Sea Farm 1 wordt eerder ongebruikte ruimte tussen de turbines in het windpark benut. De verwachting is dat de boerderij die tegen eind 2024 operationeel is, in het eerste jaar minstens 6.000 kilo zeewier produceert. Het zeewier zal volgens North Sea Farmers worden verwerkt tot ‘inspirerende toepassingen voor Europa’.

Zulke projecten maken het mogelijk om de zeewierteelt uit te breiden in de verder zwaar belaste Noordzee. In de huidige en de geplande windparken is meer dan genoeg ruimte voor de productie van 1 miljoen ton vers zeewier tegen 2040, aldus North Sea Farmers. Daarmee zouden tot 85.000 fulltime banen kunnen worden gecreëerd.

Algemeen directeur Eef Brouwers: “We zijn bijzonder verheugd om de eerste vergunning ter wereld te ontvangen voor een zeewierboerderij binnen een windpark. Hollandse Kust Zuid is een van de nieuwste windparken in de Noordzee en tegelijkertijd relatief dicht bij de kust, op ongeveer twee uur varen. We hopen dat mensen met dit project verder overtuigd raken van de schaalmogelijkheden van zeewier in de Noordzee, maar ook van andere vormen van co-gebruik zoals zonne-energie, golfenergie en natuurherstel.”

Onderzoek naar reductie van CO2
North Sea Farmers rekent erop dat het project zorgt voor een CO2-reductie. Door de zeewierteelt in windparken op de Noordzee kunnen miljoenen tonnen koolstofdioxide worden vastgelegd en vermeden, wordt aangegeven.

North Sea Farmers, Plymouth Marine Laboratory en hun partners gaan een jaar lang wetenschappelijk onderzoek uitvoeren. Zij willen hiermee een beter beeld krijgen van het potentieel van zeewier om koolstofdioxide uit de atmosfeer te verwijderen.

Financiële bijdrage van Amazon
North Sea Farmers dat de leiding over het project heeft, is sinds 2014 de (non-profit) vertegenwoordiger van de Europese zeewierindustrie. Het consortium bestaat verder uit de onderzoeksinstellingen Plymouth Marine Laboratory, Deltares en Silvestrum Climate Associates, de zeewierextractfabrikant Algaia, de projectontwikkelaar Simply Blue Group en de maritieme aannemers Van Oord en Doggerland Offshore.

Amazon stelt een bedrag van 1,5 miljoen euro beschikbaar voor de oprichting van North Sea Farm 1 en het wetenschappelijk onderzoek. De investering loopt via het wereldwijde Right Now Climate Fund van Amazon, waarmee op de natuur gebaseerde oplossingen worden ondersteund.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Het is van belang om onderzoek te doen naar de waterkwaliteit o.a. PFAS-stoffen voordat ergens regenwater of oppervlaktewater via infiltratieputten naar grondwaterlichaam gebracht kan worden. Verslechtering van kwaliteit grondwater voorkomen, door zuivering van het infiltratiewater is veelal noodzakelijk.
Knap om in deze discussie de landbouwtransitie geheel buiten beschouwing te laten. In plaats van het natuurlijk vermogen van de bodem om water vast te houden te herstellen én de watervraag vanuit de land- en tuinbouw drastisch te verminderen, bijvoorbeeld door regeneratieve akkerbouw en voedselbossen, wordt er (weer) voornamelijk naar technologische oplossingen gekeken zoals water opslaan in de diepe ondergrond. Het enige positieve plan is het initiatief rondom het wegsijpelende water van de Brabantse wal. Maar ook dat is symptoombestrijding in plaats van het aanpakken van de oorzaak waardoor dat water wegsijpelt....Hopelijk is de nieuwe dijkgraaf wat meer een visionair als het gaat om structurele maatregelen om water en bodemsturend echt in de praktijk te brengen!
Na mijn mening een totaal verkeerd initiatief. Waarom niet het meetnet inzetten om  juist een overschrijding te voorkomen. Gewoon een kwestie van de normen lager in te stellen en snel ingrijpen als de voorwaarschuwing in gaat.
Duidelijk weer boeren! 
@Maria WitmerJe link is helaas al weer verlopen...
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Je hebt gelijk Herman, regenwater is zachter en zoeter dan sterk voorgezuiverd rivierwater, maar aangaande microverontreinigingen niet per sé schoner. Met RO kun je overigens ook de ionensamenstelling van infiltratiewater aanpassen en ook macro ionen wegnemen. Maar dat zou waanzin zijn. Infiltratiewater dat inzijgt in de centrale delen van de Veluwe neemt namelijk een diepe, zeer lange weg en duikt pas na duizenden (!) jaren weer op buiten de Veluwe. En dus NIET in beken en sprengen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.