secundair logo knw 1

Een droge rivierbedding in Oostenrijk I foto: Michiel Verbeek / Wikimedia Commons

De lidstaten van de Europese Unie nemen in verband met droogte vooral reactief maatregelen en dan is het eigenlijk al te laat, stelt het Wereld Natuur Fonds in het rapport Good water management: the heart of Europe’s drought response. De organisatie pleit voor preventie en de volledige toepassing van de Kaderrichtlijn Water.

Door de klimaatverandering zal Europa in toenemende mate worden geconfronteerd met aanhoudende droogte en waterschaarste. Volgens het Wereld Natuur Fonds (WWF) wordt de impact van droogteperiodes binnen de EU aanzienlijk verergerd door overexploitatie en ontoereikend beheer van zoetwater ecosystemen, zoals rivieren, meren, draslanden en grondwater. Het WWF wijst erop dat zestig procent van de Europese wateren niet in een ‘goede toestand’ verkeert conform de Europese Kaderrichtlijn Water.

Huidige investeringen onvoldoende
andreas baumueller 180 vk Andreas BaumüllerEr is sinds de invoering van de KRW in 2000 een zekere vooruitgang geboekt, maar de huidige investeringen van de landen van de EU schieten in de ogen van het WWF tekort. De klimaatverandering maakt de situatie er niet beter op. “Hevige droogtes, hittegolven en overstromingen worden snel het ‘nieuwe normaal’ in Europa”, zegt Andreas Baumüller, hoofd natuurlijke bronnen van het Wereld Natuur Fonds. “Slim waterbeheer kan, in combinatie met het reduceren van emissies, ons helpen het probleem bij de bron aan te pakken.”

Daarvan is nu nog geen sprake, stelt het WWF. Er wordt in de EU te veel water gebruikt. Ook worden zoetwater ecosystemen aangetast door onder meer verontreiniging vanuit de landbouw en regulering met dammen en reservoirs. Daardoor zijn de ecosystemen minder goed bestand tegen droogte, hitte en overstromingen. Een ander teken van slecht waterbeheer is dat EU-landen vooral reactief droogtemaatregelen nemen, in plaats van preventief.

Droogte in EU lidstatenHet geschatte risico van het voorkomen van droogte in Europa (2014-2017) met Nederland grotendeels in het rood I beeld: WWF Water Risk Filter, 2019

Pleidooi voor ambitieuzere beheerplannen
Het WWF komt met een aantal aanbevelingen om verdere achteruitgang te voorkomen en ervoor te zorgen dat tegen 2027 de meerderheid van de waterlichamen een goede toestand hebben. De natuurbeschermingsorganisatie pleit voor effectievere en ambitieuzere stroomgebiedbeheerplannen met bijbehorende maatregelenpakketten in de derde tranche van de KRW (2022-2027). Ook wil het WWF dat de Europese Commissie onverminderd vasthoudt aan de Kaderrichtlijn Water en niet toegeeft aan de druk van veel lidstaten en industriële lobbygroepen om versoepelingen aan te brengen.

Een andere aanbeveling is om het principe van de ‘vervuiler betaalt’ volledig toe te passen in lijn met de KRW, zodat de waterprijs de werkelijke waarde van water weergeeft. Dat geldt voor alle gebruikers, dus ook voor agrariërs. Verder is het WWF voorstander van meer oplossingen die op de natuur zijn gebaseerd en de verwijdering van dammen. Dat bevordert de biodiversiteit in aangetaste zoetwatergebieden.

 

MEER INFORMATIE
Rapport WWF
KRW jaarrapportage 2018
Hoe moet het verder met de Kaderrichtlijn Water? (magazine H2O)

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.