secundair logo knw 1

Foto Micheal Longmire | Unsplash

Wetterskip Fryslân grijpt hard in om de financiën op orde te krijgen. Het tekort over 2018 bedraagt 7,4 miljoen euro. Veel hoger dan voorzien. Ook andere waterschappen worstelen met de schuldenlast.

Oorzaak bij Wetterskip Fryslân is een opeenstapeling van tegenvallers (onder meer duurdere aanbestedingen, naheffing fiscus en hogere kosten personeel), terwijl ingeboekte meevallers uitbleven, zo blijkt uit het nieuwe coalitieakkoord ‘Gewenst Peil 2019-2013 Doen wat we moeten doen’.

Tot nu toe werden tekorten aangevuld uit de algemene reserves, maar verdere uitputting van het weerstandsvermogen is onverantwoord. In het nieuwe coalitieakkoord staat een pakket maatregelen om inkomsten en uitgaven in evenwicht te krijgen. De belastingtarieven gaan in 2020 eenmalig fors omhoog.     

‘Niet toekomstbestendig’, zo kwalificeert het nieuwe bestuur de financiële positie van het wetterskip. Het vorige college liet niet alleen een groot tekort na, maar ook een almaar stijgende schuldenlast. De kapitaallasten (rente en afschrijvingen) zijn de afgelopen jaren gestaag gegroeid.

Om de schuldpositie te stabiliseren, gaat het wetterskip geplande investeringen heroverwegen en/of meer spreiden in de tijd. Verder belooft het nieuwe bestuur een ‘zakelijker houding’ en een kritische blik op nieuwe taken.

Rijn en IJssel
Ook elders worstelen waterschappen met hun financiële huishouding, wat valt op te maken uit de nieuwe coalitieakkoorden. Schulden lopen op, terwijl tegelijkertijd juist extra investeringen op het programma staan voor onder meer de energietransitie en verbetering van de waterkwaliteit.

Zo heeft Waterschap Rijn en IJssel een relatief hoge schuldenlast. In 2018 lag de schuldquote volgens de jaarrekening op 420 procent (de schuld bedraagt dan 4,2 keer de opbrengst van de belastingen). Het nieuwe college wil dit percentage stapsgewijs naar een acceptabel niveau terugbrengen. In 2028 moet de schuldquote vergelijkbaar zijn met het gemiddelde van de waterschappen in Nederland (circa 250 procent).

Hoogheemraadschap Delfland heeft nu nog een schuldquote van 302 procent, maar hoopt in 2023 tot de middenmoters te behoren.   

De juni-uitgave van vakblad H2O besteedt uitgebreid aandacht aan de schuldpositie van waterschappen, de oorzaken en risico’s en de soms nogal tegengestelde visies op de noodzaak tot ingrijpen.  

 

MEER INFORMATIE
Help! De waterschappen staan rood. Dieprood

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):
 
@Hans MiddendorpHoi Hans, beetje makkelijke reactie van het waterschap ('eerst moeten de waterbedrijven wat doen, tot die tijd kunnen wij niks doen'). De Waprog plaatste in 1986, in één jaar tijd, meer dan 100.000 watermeters bij gezinnen thuis. Dat kostte toen maar 150 gulden (!) per watermeter. Als de waterpartners echt zouden willen samenwerken, kan dit zo zijn opgelost. Dus ja, bureaucratie zegeviert. Niet iets om trots op te zijn.
@Gert Timmerman Eens. We moeten met al ons water zuinig omgaan (en het niet verontreinigen) zeker met zoet grondwater en met drinkwater.