Wetterskip Fryslân grijpt hard in om de financiën op orde te krijgen. Het tekort over 2018 bedraagt 7,4 miljoen euro. Veel hoger dan voorzien. Ook andere waterschappen worstelen met de schuldenlast.
Oorzaak bij Wetterskip Fryslân is een opeenstapeling van tegenvallers (onder meer duurdere aanbestedingen, naheffing fiscus en hogere kosten personeel), terwijl ingeboekte meevallers uitbleven, zo blijkt uit het nieuwe coalitieakkoord ‘Gewenst Peil 2019-2013 Doen wat we moeten doen’.
Tot nu toe werden tekorten aangevuld uit de algemene reserves, maar verdere uitputting van het weerstandsvermogen is onverantwoord. In het nieuwe coalitieakkoord staat een pakket maatregelen om inkomsten en uitgaven in evenwicht te krijgen. De belastingtarieven gaan in 2020 eenmalig fors omhoog.
‘Niet toekomstbestendig’, zo kwalificeert het nieuwe bestuur de financiële positie van het wetterskip. Het vorige college liet niet alleen een groot tekort na, maar ook een almaar stijgende schuldenlast. De kapitaallasten (rente en afschrijvingen) zijn de afgelopen jaren gestaag gegroeid.
Om de schuldpositie te stabiliseren, gaat het wetterskip geplande investeringen heroverwegen en/of meer spreiden in de tijd. Verder belooft het nieuwe bestuur een ‘zakelijker houding’ en een kritische blik op nieuwe taken.
Rijn en IJssel
Ook elders worstelen waterschappen met hun financiële huishouding, wat valt op te maken uit de nieuwe coalitieakkoorden. Schulden lopen op, terwijl tegelijkertijd juist extra investeringen op het programma staan voor onder meer de energietransitie en verbetering van de waterkwaliteit.
Zo heeft Waterschap Rijn en IJssel een relatief hoge schuldenlast. In 2018 lag de schuldquote volgens de jaarrekening op 420 procent (de schuld bedraagt dan 4,2 keer de opbrengst van de belastingen). Het nieuwe college wil dit percentage stapsgewijs naar een acceptabel niveau terugbrengen. In 2028 moet de schuldquote vergelijkbaar zijn met het gemiddelde van de waterschappen in Nederland (circa 250 procent).
Hoogheemraadschap Delfland heeft nu nog een schuldquote van 302 procent, maar hoopt in 2023 tot de middenmoters te behoren.
De juni-uitgave van vakblad H2O besteedt uitgebreid aandacht aan de schuldpositie van waterschappen, de oorzaken en risico’s en de soms nogal tegengestelde visies op de noodzaak tot ingrijpen.
MEER INFORMATIE
Help! De waterschappen staan rood. Dieprood
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.