secundair logo knw 1

Gemeenten, waterschappen en andere partijen proberen de Nieuwe Hollandse Waterlinie op de UNESCO Werelderfgoedlijst te krijgen. De campagne voor steunbetuigingen ging afgelopen week feestelijk van start.

De Nieuwe Hollandse Waterlinie is een oude verdedigingslinie van 85 kilometer lang. Hij is tussen 1815 en 1940 aangelegd. Binnen de linie staan zo’n vijftig forten en vijf versterkte steden: Muiden, Weesp, Naarden, Gorinchem en Woudrichem. Met de waterlinie konden grote stukken land onder water worden gezet om de vijand op afstand te houden.

De Nieuwe Hollandse Waterlinie is een zichtbare herinnering aan het belang van water voor Nederland, zegt bestuurder Rolf Steenwinkel van Waterschap Amstel, Gooi en Vecht. “Wat in vredestijd productieve landbouwgrond was, werd in oorlogstijd onderdeel van een onneembare vesting. In de huidige tijd is de linie een verrijking van ons landschap, met dijken, sluisjes, forten en mooie natuur. Daarom verdient hij de status van werelderfgoed.”

Om op de UNESCO-lijst te komen, moet de linie officieel worden voorgedragen. Veel steunbetuigingen verhogen de kans op succes. Gemeenten, waterschappen, Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten zijn daarbij de voortrekkers. Zij overhandigden op 20 april hun steunbetuiging aan de Liniecommissie van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Betrokken partijen hopen dat de linie vanaf 2019 officieel werelderfgoed is.

Klik hier voor meer informatie

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):
 
@Hans MiddendorpHoi Hans, beetje makkelijke reactie van het waterschap ('eerst moeten de waterbedrijven wat doen, tot die tijd kunnen wij niks doen'). De Waprog plaatste in 1986, in één jaar tijd, meer dan 100.000 watermeters bij gezinnen thuis. Dat kostte toen maar 150 gulden (!) per watermeter. Als de waterpartners echt zouden willen samenwerken, kan dit zo zijn opgelost. Dus ja, bureaucratie zegeviert. Niet iets om trots op te zijn.
@Gert Timmerman Eens. We moeten met al ons water zuinig omgaan (en het niet verontreinigen) zeker met zoet grondwater en met drinkwater.